De bioscopen zijn, net zoals vele andere plekken voor entertainment, de afgelopen maanden dicht geweest. Vanaf 1 juni kunnen de bioscoop de deuren weer openen, uiteraard met een aantal beperkingen. Je moet gereserveerd hebben en per voorstelling mogen er maximaal 30 bezoekers zijn, die op voldoende afstand van elkaar zitten. Zelf ben ik voorlopig niet van plan om de bioscoop te bezoeken (zie hiervoor m’n blogpost van gisteren), maar ben benieuwd hoe anderen hier over denken:

Ben jij van plan om na 1 juni weer naar de bioscoop te gaan?

Met de gedetailleerde presentatie van Disney+ de afgelopen week, heeft iedereen een beter beeld kunnen krijgen van wat deze nieuwe streaming site allemaal te bieden zal hebben. Naast veel Disney, Pixar, Star Wars en Marvel films, zal de service daarnaast ook exclusieve films en series bieden die nergens anders te zien zullen zijn. Van Marvel komen er series van Ms. Marvel, She Hulk en Moon Knight, naast die van de karakters uit de films (Hawkeye, Falcon / the Winter Solider en Loki). Er is een live action remake van Lady in the Tramp en er komt een Obi-Wan Kenobi serie met Ewan McGregor in de hoofdrol, naast de al eerdere bekendgemaakte The Mandalorian. Continue reading →

Toen ik gisteravond naar de bioscoop ging om Shazam! te zien (recensie volgt nog), was één van de trailers die voor de film vertoond werd die van Aladdin. Normaal kijk ik absoluut geen trailers (wil zo blanco mogelijk een nieuwe film zien), maar aangezien ik bijna alle grote avondvullende animatiefilms van Disney wel heb gezien, besloot deze wel te kijken. En tijdens het zien ervan bekroop me het gevoel dat ik al vaker heb gehad bij al die remakes, waarom?

De belangrijkste reden is natuurlijk een financiële. De meeste Disney fans willen graag meer van wat ze al kennen, dus die zullen de bioscoop wel bezoeken. De klassieke verhalen in een nieuw jasje spreekt aan. Zelf ben ik ook de afgelopen jaren naar diverse Disney remakes geweest. Jungle Book, Alice in Wonderland, Cinderella, Beauty and the Beast en Mary Poppins en alhoewel het film zijn die prima gemaakt zijn, ben ik er persoonlijk helemaal klaar mee. Dumbo heb ik niet gezien en ik ben ook van plan The Lion King en Aladdin niet te gaan zien. De films voegen zo goed als niets toe aan het origineel en ik spendeer m’n tijd liever aan andere titels. Ik zou het niet erg vinden als er een einde komt aan de remakes van de geanimeerde films (niet dat dat zal gebeuren, er staan op het moment 10 films in de planning). Nostalgie werkt wat betreft deze remakes niet meer voor mij. Wat is jouw mening hierover?

Moet Disney stoppen met het maken van remakes van animatieklassiekers? Continue reading →

Afgelopen nacht vonden de Oscars weer plaats. Een ceremonie waar ik zelf niet voor wakker blijf, maar waarvan ik altijd toch wel wil weten wie de grote winnaars zijn (die hier zijn na te lezen). Voorspellingen doe ik nooit aan, maar de enige categorie waarin ik een echte voorkeur had was die van beste geanimeerde film, die terecht naar Spider-Man: Into the Spiderverse is gegaan.

Bohemian Rapsody en The Favourite heb ik beide niet gezien, dus over de Oscars die deze films gewonnen hebben kan ik m’n mening niet geven. Mooi dat Alfonso Cuarón voor Roma met drie beeldjes naar huis mag. De categorie die me eerlijk gezegd het meest heeft verbaasd is die van beste film, waarin Green Book won. Een titel die zeker vermakelijk was en maatschappelijke problemen uit de jaren zestig toont, maar op mij niet echt een blijvende indruk achterliet. In die categorie had ik ook graag Roma zien winnen.

Wat vind jij van de Oscar-winnaars?

De afgelopen jaren, vooral sinds ik begonnen ben met De Filmkijker, heb ik een enorm aantal films gezien. Ik heb diverse “best of” lijsten afgewerkt, waaronder de IMDb top 250 en had dus wel het gevoel dat ik een goede basiskennis had van films. Dat veranderde recent toen ik de lijst op MUBI zag van de favoriete films van regisseur Martin Scorcese. De man is een wandelende film encyclopedie en in het verleden heb ik met veel plezier gekeken naar één van zijn filmdocumentaires, A Personal Journey with Martin Scorsese Through American Movies. Maar toen ik zijn lijst zag, realiseerde ik me goed hoeveel film ik niet heb gezien.

De lijst is, met maar liefst 921 titels gesorteerd per jaar, enorm. Als ik alleen maar kijk naar de 31 films van de laatste 20 jaar, heb ik er daarvan slechts 8 gezien. De lijst zit vol met verrassingen (zoals bv. Chappelle’s Show en Problem Child) en zie ik als een mooi beginpunt om weer nieuwe (oude) titels te ontdekken.

Wat vind jij van deze lijst van favoriete films van Scorcese?

Na het zien van Velvet Buzzsaw op Netflix afgelopen weekend, waarin een kunstrecensent een centraal karakter is en met in het achterhoofd de feedback die je vaak van filmmakers of koks hoort dat recensenten stiekem dat beroep zouden willen doen. Ik vroeg me af of dat een makkelijke reactie is om met slechte recensies om te gaan of dat er een kern van waarheid in zit. Zelf heb ik nooit die droom gehad, maar ik ben erg benieuwd of anderen die over films schrijven dat mogelijk wel hebben en wat jouw mening is over de kritiek op recensenten.

Willen recensenten stiekem filmmaker zijn?

Zoals je al in m’n recensie van Can You Ever Forgive Me? kon lezen, bezocht ik afgelopen weekend het PAC-festival. Deze dag waarop je vijf films voorgeschoteld krijgt is iets waar ik altijd naar uitkijk en waar alles over het algemeen goed geregeld is. Dat was grotendeels gisteren ook het geval: Er was een filmquiz, na de pauze stonden er glaasjes sinaasappelsap en later ook wat nootjes en chocolade.

Toch stoorde ik me wel aan het feit dat juist het vertonen van de films niet helemaal vlekkeloos verliep. Bij de eerste film werd deze gestart zonder geluid, terwijl de zaalmuziek nog aan was. De tweede film werd niet gestart, waardoor deze bijna tien minuten te laat begon. Toen de derde film moest worden vertoond, werd nogmaals de tweede film gestart en toen hij eenmaal draaide werd hij zeker 30 seconden gepauzeerd omdat er waarschijnlijk twijfel was of het de goede film was (de openingsteksten zagen er bijna hetzelfde uit als bij de vorige film). Daarna werd de laatste film gestart met de zaallichten aan en vervolgens na een minuut gepauzeerd om de prijsuitreiking te doen. Ondanks al die problemen heb ik van de films kunnen genieten, maar dit is helaas wel een ervaring die ik vaker heb gehad bij de Pathé bioscoop waar ik regelmatig kom.

Vorige maand had ik ook al (toevallig in dezelfde zaal) dat het geluid niet aan stond en de zaallichten aan, de maand ervoor begon de film niet op tijd en werd hij uiteindelijk ook zonder geluid ingestart en ik heb dat soort zaken helaas nog een aantal keer meegemaakt. Ik snap dat er met zoveel zalen in een complex af en toe wat mis kan gaan, maar het kan wel wat afdoen aan de beleving van films.

Wat stoort jou het meest bij de grote bioscopen?