I Lost My Body (2019) – Recensie

I Lost My Body recensie

Het perspectief dat we hebben, heeft een enorme invloed op hoe we de wereld zien. Dat kan op basis van denkbeelden zijn, maar ook op fysiek niveau. Als kind was ik altijd benieuwd hoe de bovenkant van een auto er uit zag (dat bleek toen ik groter was tegen te vallen), maar ook filmmakers maken gebruik van perspectief om de wereld anders te presenteren. Steven Spielberg plaatste in E.T. bijvoorbeeld de camera vaak op het niveau van de kinderen, zodat je hun belevingswereld werd ingetrokken. Maar ook Honey, I Shurnk the Kids of een Marvel-film als Ant-Man laten zien hoe anders je ervaring is als je alles ervaart als je net zo groot als een insect bent. Het perspectief in I Lost My Body kan terecht uniek worden genoemd, want er zijn maar weinig films die je laten zien wat je meemaakt als hand zonder lichaam. Continue reading

Blinded by the Light (2019) – Recensie

Blinded by the light recensie

Toen ik als tiener de muziek vond die me aansprak, wilde ik zoveel mogelijk mensen er mee in aanraking brengen. Je voelt ergens een connectie mee en wilt dat delen, omdat je denkt dat anderen hetzelfde zullen hebben. Dus ik zette het raam van m’n kamer open en m’n boxen hard, als ik in de tram zat zette ik het volume van m’n walkman eigenlijk veel hoger dan goed was en toen ik m’n eerste auto had waren vaak de ramen open (ok, dat laatste had ook te maken dat ik geen airco had). De invloed van muziek op iemand kan enorm zijn, vooral als tiener. Ik zie dat ook bij m’n dochters wanneer ze een nummer delen en je ziet hoeveel het voor ze betekent en ze willen dat je hetzelfde ervaart. Het is dat gevoel waar Blinded by the Light om draait. Continue reading

The Wedding Guest (2018) – Recensie

The Wedding Guest recensie

Alhoewel ik geen trailers kijk, schept een titel van een film toch bepaalde verwachtingen. Bewust of onbewust probeer je op basis daarvan voor jezelf een verhaal te bedenken. Alhoewel ik wist dat Dave Patel in deze film de hoofdrol speelde en er wat actie was, had ik het verhaal in m’n hoofd dat hij in deze film naar een bruiloft zou gaan en hij daar in een onverwachte situatie zou terechtkomen waarin hij zichzelf zou moeten redden. Alhoewel die aanname gedeeltelijk klopt, wist de film me te verrassen en ging het richtingen op die ik niet zag aankomen. Continue reading

Toy Story 4 (2019) – Recensie

Toy STory 4 recensie

Met Toy Story 3 leverde animatiestudio Pixar een waardige afsluiter af voor de avonturen van een hechte groep speelgoed. De aankondiging van een vierde deel voelde daardoor vreemd aan. Waarom nog een deel? Woody, Buzz en de rest hadden alles toch wel meegemaakt? Waarom wil Disney nog meer geld uit deze karakters persen? Met die vragen ging ik naar het vierde deel en de verwachting dat dit de minste in deze franchise zou worden. Die verwachting bleek echter onjuist te zijn. Continue reading

Always Be My Maybe (2019) – Recensie

Always Be My Maybe recensie

We leven in tijden van overvloed, ook als het gaat om entertainment. De keuze aan boeken, videogames, films en series is overweldigend. Met dat luxe probleem is het gevoel van een gedeelde ervaring grotendeels verdwenen. Het gebeurt af en toe nog met grote releases als een Marvel-film of zoiets als Game of Thrones, maar de kans dat wanneer je een film gezien hebt anderen dezelfde titel al hebben gezien, is klein. Helemaal als zo’n film niet in de bioscoop is verschenen. Dat is ook het geval met de Netflix-romcom Always Be My Maybe. Een titel die misschien tijdelijk via de service gepromoot wordt, maar waar je met de lange lijst die je waarschijnlijk al hebt misschien toevoegt, maar vervolgens nooit meer aan toe komt. Toch is dit er eentje die je eigenlijk meteen moet opzetten wanneer je op zoek bent naar een luchtige film met veel humor. Continue reading

Black Mirror Seizoen 5 Recensie: Striking Vipers

Black Mirror Striking Vipers recensie

*Deze recensie bevat spoilers*
Gisteren kwam het vijfde seizoen van Charlie Brooker’s serie Black Mirror uit. Een serie die ik altijd met veel plezier kijk en na het interessante Bandersnatch was het weer wachten tot er weer een heel nieuw seizoen beschikbaar zou zijn. Met slechts drie afleveringen is dat misschien weinig, maar als je de drie mini episodes die nog op YouTube zullen verschijnen meerekent is er toch weer iets waar je je als Black Mirror fan in kan bijten. De eerste aflevering is Striking Vipers. En helaas is het een teleurstellend begin. Continue reading

Gräns (2018) – Recensie

Gräns Border recensie

In een zee van films kunnen de golven soms zo voorspelbaar worden, dat je al varend hoopt op een golf die in plaats van glooiend misschien een andere vorm heeft, zoals vierkant. Helaas is de kans daarop uiterst klein, maar toch hoop je als filmliefhebber er eentje te ontdekken. Een film die je weer frisse moed geeft dat er nog unieke dingen te vinden zijn. Gräns (Border) is zo’n titel. Continue reading

The Breaker Upperers (2018) – Recensie

Recensie The Breaker Upperers

Het is soms maar moeilijk bij te houden wat voor nieuwe content er allemaal op Netflix verschijnt. Deze streaming service heeft zelf helaas geen duidelijk overzicht. Het is jammer dat de suggesties vaker gebaseerd zijn op populariteit en je eigen smaak in plaats van een simpel lijstje van nieuwe titels waaruit je zelf een keuze maakt. Gelukkig hou ik zelf wel redelijk bij wat er uitkomt door andere filmblogs te lezen en podcasts te luisteren, dus op die manier kom je toch in aanraking met wat andere titels. Eén daarvan is The Breaker Upperers, een Nieuw Zeelandse komedie. Continue reading

The Favourite (2018) – Recensie

Recensie The Favourite

Yorgos Lanthimos is een regisseur die ik als filmliefhebber altijd graag in de gaten houd. Reden hiervoor is omdat hij werelden neerzet en verhalen vertelt die alles behalve standaard of voorspelbaar zijn. In The Lobster moet mensen binnen 45 dagen een partner zien te vinden omdat ze anders in dieren veranderen en in The Killing of a Sacred Deer speelt hij met afpersing en mogelijk supernatuurlijke krachten, wat resulteert in een aantal enorm memorabele momenten. Z’n films zijn daardoor misschien vreemd en niet voor iedereen even toegankelijk, maar zelf kan ik er enorm van genieten. The Favourite is misschien z’n meest toegankelijke film ontving enorm veel Oscar nominaties en Olivia Colman won het beeldje voor beste actrice. Wat maakt deze film zo bijzonder? Continue reading

Alita: Battle Angel (2019) – Recensie

Recensie Alita Battle Angel

Wanneer ik aan regisseur Robert Rodriguez denk, heb ik niet meteen het gevoel dat ik z’n volgende project moet zien. Z’n eerste film El Mariachi was goed, van de Spy Kids films heb ik wel kunnen genieten voor wat ze zijn en Sin City is misschien wel z’n beste, maar het gevoel van Grindhouse-achtige films die hij veel heeft gedaan (bv. de Machete titels) overheerst. Ik had dan ook niet echt verwachtingen bij Alita: Battle Angel, maar het feit dat dit een project is dat James Cameron al bijna twintig jaar wilde maken, naast Avatar, en hij ook betrokken was bij het ontwikkelen van deze Rodriguez-versie, zou het resultaat wel eens interessant kunnen zijn. Ik besloot de film op de beste manier te kijken, in een Dolby Cinema. Is Alita: Battle Angel de moeite waard? Continue reading