De Netflix exclusive Spenser Confidential is inmiddels al weer de vijfde film op rij die regisseur Peter Berg maakt met hoofdrolspeler Mark Wahlberg. Na het verschrikkelijke Mile 22 en de gedachte in m’n achterhoofd dat over het algemeen Netflix films (een enkele uitzondering daargelaten) tegenvallen, besloot ik deze nieuwe titel toch een kans te geven. Dat had ik niet moeten doen. Continue reading
Alhoewel regisseur Guy Ritchie inmiddels al weer meer dan 20 jaar meedraait en verantwoordelijk is voor titels als Aladdin, The Man from U.N.C.L.E., en de Sherlock Holmes films, zijn het z’n eerste twee films die nog steeds m’n favoriet zijn. Lock, Stock and Two Smoking Barrels en Snatch waren heerlijke Britse gangsterfilms die opvielen door hun tempo en humor. Met The Gentlemen keert Ritchie terug naar z’n roots. Continue reading
Je kunt de bovenstaande, spectaculaire foto van de Netflix-film 6 Underground op een aantal manieren interpreteren. Visueel worden je ogen er meteen naartoe getrokken. Waarom vliegt er een Audi door de lucht? Zijn dat explosies of was er toevallig net iemand met vuurwerk aan het spelen? Wat is hier eigenlijk gaande. Vooral dat laatste is een vraag die ik mezelf regelmatig stel bij het zien van een Michael Bay film. Een regisseur die in staat is visueel aantrekkelijke beelden te maken, maar die er vervolgens zoveel achter elkaar plakt dat je als kijker soms het overzicht verliest. De diepgang ontbreekt daarbij ook vaak, waardoor de actie vaak leeg aanvoelt. Weet Bay zich in deze film in te houden? Continue reading
In Suicide Squad wist Margot Robbie met haar vertolking van Harley Quinn de show te stelen. Het verbaast dan ook niet dat DC besloot het karakter een eigen film te geven. Want ondanks de titel, die verwijst naar een groep vrouwelijke superhelden die misdaad bestrijden (en ook in de film voorkomen), is de focus vooral op haar. Levert dat een leuke film op? Continue reading
Dat oorlog hel is, is natuurlijk niets nieuws. We zien het bijna dagelijks op het journaal en ook oorlogsfilms en series tonen de verschrikkingen. Of dat nu Vietnam of de tweede wereldoorlog is. De afgelopen jaren is ook de eerste wereldoorlog weer wat meer het onderwerp of een onderdeel van films. Zo speelde Wonder Woman zich gedeeltelijk in deze setting af en slaagde Peter Jackson er vorig jaar op indrukwekkende wijze in om de bestaande schokkerige zwart-wit beelden om te toveren tot een vloeiend, ingekleurd en ingesproken document over hoe het leven van de soldaten in de loopgravenoorlog er uit zag. En met 1917 brengt regisseur Sam Mendes de eerste wereldoorlog op een manier naar het grote doek zoals dat nog niet eerder gedaan is. Continue reading
Regisseur Rian Johnson heeft in z’n carrière vele unieke films gemaakt. Hij maakte Brick, The Brothers Bloom, Looper, een paar Breaking Bad afleveringen en uiteraard Star Wars: Episode VIII – The Last Jedi. Een regisseur die met die laatste film bewees niet bang te zijn om zaken anders aan te pakken, ook als dat sommigen tegen de haren in strijkt. Hij liep al jaren met het idee rond om een “murder mystery” te maken en toen hij dat idee mocht uitwerken en hij er in slaagde om Daniel Craig als detective te strikken, maakte hij in korte tijd Knives Out. Continue reading
Het duurde meer dan 40 jaar (!), maar vanaf deze week draait het laatste deel van de derde Star Wars trilogie in de bioscopen. Een deel dat waar veel op rust, want het is de afsluiter. Dit is een filmreeks die de kijkers vanaf 1977 in z’n greep hield, waarbij de prequels velen de angst gaven dat drie films genoeg was en waarin de nieuwe trilogie zichzelf moest bewijzen en dat met de eerste twee delen, The Force Awakens en The Last Jedi deed. J.J.Abrams schoof na Rian Johnson weer in de schrijvers- en regisseursstoel. Weet hij dit saga tot een bevredigend einde te brengen? Continue reading
Het zijn de mensen waar we het meest omgeven die ons het meest pijn kunnen doen. Een bekend gezegde die uiteraard logisch is. Je geeft jezelf in meerdere opzichten bloot aan een ander en als de relatie verslechterd, kan de kennis van je diepste geheimen tegen je worden gebruikt. Het is een risico dat je bewust neemt als je een relatie start en waarbij je de ander je volledige vertrouwen geeft. Als dat geschaad wordt dan kunnen de gevolgen moeilijk en pijnlijk zijn. Dat geldt ook voor de personages in de nieuwste film van Noah Baumbach, Marriage Story. Continue reading
Het perspectief dat we hebben, heeft een enorme invloed op hoe we de wereld zien. Dat kan op basis van denkbeelden zijn, maar ook op fysiek niveau. Als kind was ik altijd benieuwd hoe de bovenkant van een auto er uit zag (dat bleek toen ik groter was tegen te vallen), maar ook filmmakers maken gebruik van perspectief om de wereld anders te presenteren. Steven Spielberg plaatste in E.T. bijvoorbeeld de camera vaak op het niveau van de kinderen, zodat je hun belevingswereld werd ingetrokken. Maar ook Honey, I Shurnk the Kids of een Marvel-film als Ant-Man laten zien hoe anders je ervaring is als je alles ervaart als je net zo groot als een insect bent. Het perspectief in I Lost My Body kan terecht uniek worden genoemd, want er zijn maar weinig films die je laten zien wat je meemaakt als hand zonder lichaam. Continue reading
Als iemand die in de jaren ’80 is opgegroeid, heb ik altijd een nostalgisch gevoel naar de periode van m’n jeugd. De Netflix-serie The Toys That Made Us sloot daarom perfect aan, omdat het onderwerp speelgoed uit die tijd was. Het is een leuke serie om te kijken die door de vlotte en vaak grappige editing lekker wegkijkt. Toen bekend werd dat The Movies That Made Us zou uitkomen, was ik dan ook erg benieuwd of dit vertaald kon worden naar films. De eerste vier afleveringen gaan over vier uiterst succesvolle films: Dirty Dancing, Home Alone, Ghostbusters en Die Hard. Continue reading