Soms zie je een film en stel je jezelf de vraag hoe iemand het concept heeft kunnen verzinnen. In dit geval is het concept misschien niet eens zo moeilijk om te verzinnen, maar stel je jezelf de vraag: Welke drugs waren in het spel bij het invullen van het concept? Want de hoeveelheid vreemde momenten (ook waar drugs een rol spelen) is enorm. Levert dat echter ook een film op die het kijken waard is? Continue reading
Als fan van gangster-films ben ik al vanaf het eerste seizoen fan van de serie Gomorrah. De serie speelt zich af in Italië en draait om de georganiseerde misdaad in Napels. Over een aantal seizoenen is het interessant hoe de dynamiek verandert tussen de diverse hoofdkarakters. De centrale relatie is echter die tussen de initieel onzekere Genny Savastano (Salvatore Esposito) en Ciro Di Marzio (Marco D’Amore). De twee hebben in de diverse seizoenen veel mee gemaakt, wat resulteerde in een schokkende gebeurtenis aan het einde van seizoen drie, die z’n schaduw achterliet op het vierde seizoen. Het was een moment dat je als kijker raakte en bijbleef door z’n impact. Marco D’Amore duikt voor L’Immortale naast z’n hoofdrol, ook in de regisseursstoel om meer te vertellen over z’n karakter Ciro. Is dit voor fans van Gomorra een must see of een teleurstelling? Continue reading
Het is heerlijk om in het filmlandschap af en toe uitstapjes te doen naar de cinema van een ander land. Iedere filmcultuur heeft een andere feeling en dat kan soms op manieren met jou als kijker klikken en je aanzetten om meer te ontdekken. Calm with Horses is het regiedebuut van de Ierse regisseur Nick Rowland, die de film ook in Ierland gemaakt heeft. Weet hij met dit debuut indruk te maken? Continue reading
Hype voor een bepaald stuk entertainment kan gevaarlijk zijn. Er kan een moment komen dat je verwachtingen zo hoog zijn, dat iets alleen nog maar kan tegenvallen. Het toneelstuk Hamilton, dat gaat over één van de “founding fathers” van Amerika, is iets waar ik al jaren in diverse podcasts alleen maar lovende verhalen over hoorde. Het toneelstuk was altijd uitverkocht en de prijzen voor een kaartje waren astronomisch. En gezien het onderwerp had ik zo’n m’n bedenkingen. Toen de soundtrack uitkwam heb ik ‘m misschien een keertje opgezet, maar niet m’n volle aandacht gegeven en dat was het. Ik kon me niet voorstellen dat dit toneelstuk echt zo bijzonder was. Toen Hamilton vorige week op Disney+ verscheen moest ik ‘m echter wel zien, om eindelijk dit stuk m’n volle aandacht te geven en voor mezelf een mening te kunnen vormen over deze historische musical. En ben ik blij dat ik dat gedaan heb. Continue reading
Toen ik recent naar de Movieinsiders podcast luisterde, kwam in hun aflevering over Da 5 Bloods ter sprake dat je eigenlijk ook wel een interview moest lezen dat Spike Lee had gegeven over de film. Die zou je extra achtergrond geven, waardoor je de film beter snapt. Uiteraard is het mooi als extra informatie verdieping kan geven, maar zelf ben ik van mening dat je een film moet kunnen zien zonder extra informatie. Een film moet in staat zijn geheel op eigen benen te staan en de kijker alle nodige informatie te geven. Dat kan vervolgens een startpunt zijn om je verder te verdiepen in een onderwerp, maar je moet niet het gevoel hebben dat je dingen mist omdat je de achtergrond niet kent. Datzelfde gevoel bekroop me echter wel bij het bekijken van Wiren, dat (zoals de trailer duidelijk maakt) gebaseerd is op ware gebeurtenissen. Continue reading
Penoza was een serie die ik (grotendeels) met veel plezier heb gekeken. Het verhaal van een vrouw die de rol van haar man in de onderwereld overneemt nadat hij vermoord is, was boeiend. Met een sterke cast en een hoop gebeurtenissen in de vijf seizoenen was het voor mij een vast moment in de week om voor de TV te zitten. Het open einde van de serie deed een beetje denken aan The Sopranos, maar ik had er vrede mee. Totdat er bekend werd dat er nog een film zou worden gemaakt.
M’n eerste gevoel was dat dit totaal niet nodig was en ik vroeg me af waarom dit concept nog verder moest worden uitgemolken. Reden voor mij om dan ook niet naar de bioscoop te gaan om ‘m daar te zien. Toen hij echter een aantal weken geleden op VOD stond en ik nog tegoed had gekregen van Pathé voor hun VOD dienst, besloot ik de film dan toch maar te kijken. Ik zou hoogstens twee uur van m’n tijd kwijt zijn. Met extreem lage verwachtingen zette ik “The Final Chapter” op. Wist dit echte slot van Penoza me nog te verrassen? Continue reading
Tijdens de openingsmomenten van de Franse film Les Misérables, waarin je grote menigtes mensen uit hun dak zien tijdens het WK voetbal van 2018, krijg je het met de bril van nu, in een maatschappij waar je er voor zorgt dat er voldoende afstand van elkaar houdt, misschien een beetje benauwd. Uiteraard was dit niet de visie, maar het is bijna vervreemdend om te zien. De titel doet misschien vermoeden dat het hier om een nieuwe versie gaat van het bekende boek van Victor Hugo. Er is geen directe link, maar de gebeurtenissen spelen zich wel af in Montfermeil. Het is de plek waar Hugo z’n boek schreef en regisseur Ladj Ly zijn eigen verhaal vertelt. Continue reading
De muziekwereld heeft een hoop artiesten die wereldbekend zijn door hun muziek en persoonlijkheid. Artiesten die in hun genres iets bijzonders wisten te maken en daarmee hun stempel wisten te zetten. Denk aan Beyoncé, Justin Timberlake, Eminem, 50 Cent, Cypress Hill en House of Pain. Wat al deze artiesten echter ook gemeen hebben is dat ze allemaal tatoeages hebben van Mister Cartoon. Deze kunstenaar uit Los Angeles was al vanaf jonge leeftijd bezig met tekenen en graffiti. Hij ontwierp T-shirts voor de eigenaren van low-riders. Het was pas jaren later dat hij ook z’n tekeningen op de huid van anderen ging zetten. En aangezien deze mensen wereldbekend waren, maakte hij al snel een naam voor zichzelf. Hij had dat succes mede te danken aan Estevan Oriol, een tourmanager voor Cypress Hill, House of Pain en Funkdoobiest, die als enige begon met het vastleggen van optredens op video en het maken van foto’s. De twee werden hechte vrienden en samen hebben ze de wereld weten te veroveren. Oriol wil met deze documentaire laten zien hoe die reis er uit zag. Continue reading
Met een aantal uitzonderingen daargelaten (o.a. Boiler Room, Saving Private Ryan) heeft Vin Diesel in z’n carriere voornamelijk in actiefilms gespeeld die je niet al te serieus kan nemen. Denk hierbij aan de XXX films (Diesel als “extreme sports”-super spion), de Riddick films (waarin hij een buitenaardse superheld is) en de Fast en Furious franchise (ook hierin speelt hij een superheld die de meest onmogelijke situaties kan overleven). In Bloodshot, dat gebaseerd is op een serie van Valiant Comics, kruipt hij ook in de rol van een superheld. Levert dat een vermakelijke film op? Continue reading
De huidige coronacrisis heeft niet alleen het dagelijks leven veranderd, ook de impact op de filmindustrie is enorm. Filmmaatschappijen kunnen geen nieuwe films meer maken en titels die op het punt stonden te worden uitgebracht worden uitgesteld. Andere titels, de films die geen blockbusters zijn, verschijnen zonder de bioscoop (of slechts zeer kort voor de sluiting van bioscopen) op VOD platforms. Eén van die titels is Pixar’s Onward, die recent al in Amerika te huren was, is (zeer waarschijnlijk) komende week al beschikbaar via Disney+. Continue reading