Bloodshot (2020) – Recensie

Bloodshot recensie

Met een aantal uitzonderingen daargelaten (o.a. Boiler Room, Saving Private Ryan) heeft Vin Diesel in z’n carriere voornamelijk in actiefilms gespeeld die je niet al te serieus kan nemen. Denk hierbij aan de XXX films (Diesel als “extreme sports”-super spion), de Riddick films (waarin hij een buitenaardse superheld is) en de Fast en Furious franchise (ook hierin speelt hij een superheld die de meest onmogelijke situaties kan overleven). In Bloodshot, dat gebaseerd is op een serie van Valiant Comics, kruipt hij ook in de rol van een superheld. Levert dat een vermakelijke film op? Continue reading

Onward (2020) – Recensie

Onward recensie

De huidige coronacrisis heeft niet alleen het dagelijks leven veranderd, ook de impact op de filmindustrie is enorm. Filmmaatschappijen kunnen geen nieuwe films meer maken en titels die op het punt stonden te worden uitgebracht worden uitgesteld. Andere titels, de films die geen blockbusters zijn, verschijnen zonder de bioscoop (of slechts zeer kort voor de sluiting van bioscopen) op VOD platforms. Eén van die titels is Pixar’s Onward, die recent al in Amerika te huren was, is (zeer waarschijnlijk) komende week al beschikbaar via Disney+. Continue reading

Knives Out (2019) – Recensie

Knvies Out recensie

Regisseur Rian Johnson heeft in z’n carrière vele unieke films gemaakt. Hij maakte Brick, The Brothers Bloom, Looper, een paar Breaking Bad afleveringen en uiteraard Star Wars: Episode VIII – The Last Jedi. Een regisseur die met die laatste film bewees niet bang te zijn om zaken anders aan te pakken, ook als dat sommigen tegen de haren in strijkt. Hij liep al jaren met het idee rond om een “murder mystery” te maken en toen hij dat idee mocht uitwerken en hij er in slaagde om Daniel Craig als detective te strikken, maakte hij in korte tijd Knives Out. Continue reading

Parasite (2019) – Recensie

Parasite recensie

Ik heb altijd een zwak gehad voor de films van Alfred Hitchcock. Een regisseur die in staat was om gewone mensen in bijzondere situaties te plaatsen en definieerde wat spanning is. Het is een gevoel dat ik ook bij het kijken van Parasite kreeg. De nieuwste film van regisseur Bong Joon-Ho (die eerder onder andere Okja, Snowpiercer, Mother, Memories of Murder and The Host maakte), die net zoals Hitchcock een meester is in het maken van films en de kijker een heerlijk onvoorspelbare film voorschotelt waarbij de spanning steeds hoger wordt opgevoerd totdat het bijna ondraaglijk is. Continue reading

Ad Astra (2019) – Recensie

Ad Astra recensie

Het science fiction genre is enorm breed, van superfuturistische werelden tot realistische omgevingen waarin alleen suggesties worden gewekt dat er iets bijzonders is. Het is die verscheidenheid waarom het één van m’n favoriete genres is, omdat het echt alle kanten kan opgaan. Ad Astra kiest voor de realistische aanpak en speelt zich in de nabije toekomst af. Continue reading

Midsommar (2019) – Recensie

Midsommar recensie

Misschien klink ik als een “broken record”, maar wat is het toch heerlijk om een film te kunnen zien met minimale voorkennis en compleet verrast te worden. Over Midsommar kende ik allen de poster en wist ik dat het in het horror genre viel, maar meer ook niet. De bijna twee en een half uur die ik meemaakte wisten me compleet te verrassen en resulteerden in een ervaring die ik niet snel zal vergeten. Continue reading

In Fabric (2018) – Recensie

In Fabric review

Het bekijken van een film is het beetje als het leren kennen van iemand die je nog niet kent. Je weet van tevoren niet wat je kunt verwachten en naarmate je tijd doorbrengt kom je meer te weten en voel je of er een klik is. Wanneer die er niet is dan hoeft dat niet te betekenen dat het een slecht persoon is, maar dat je simpelweg te weinig raakvlakken hebt om in elkaars belevingswereld mee te gaan. In Fabric is een film die veel lovende kritieken kreeg, maar waar ik zelf maar weinig connectie mee kon krijgen. Continue reading

I Am Mother (2019) – Recensie

I Am Mother recensie

Alhoewel ik nog niet al m’n recensies voor het vijfde seizoen van Black Mirror geschreven heb, trok ik voor mezelf wel de conclusie dat Charlie Brooker niet meer hetzelfde hoge niveau van eerdere seizoenen weet te halen. De donkere twist was er minder en elementen uit eerdere afleveringen werden weer gebruikt, zoals het plaatsen van een bewustzijn in een ander object. Bij de start van I Am Mother bedacht ik me meteen dat het concept dat deze Netflix-film als basis neemt erg goed bij Black Mirror zou kunnen passen. Continue reading

Gräns (2018) – Recensie

Gräns Border recensie

In een zee van films kunnen de golven soms zo voorspelbaar worden, dat je al varend hoopt op een golf die in plaats van glooiend misschien een andere vorm heeft, zoals vierkant. Helaas is de kans daarop uiterst klein, maar toch hoop je als filmliefhebber er eentje te ontdekken. Een film die je weer frisse moed geeft dat er nog unieke dingen te vinden zijn. Gräns (Border) is zo’n titel. Continue reading