Russian Doll – Seizoen 1 – Serie recensie

Russian Doll recensie netflix

Films en series waarin de tijd zich herhaalt hebben me altijd gefascineerd. Gedeeltelijk omdat ze een wereld creëren waarin de acties van de personages soms geen gevolgen lijken te hebben, maar ook omdat ze de personages dwingen om uit hun dagelijkse routine te stappen. Iedereen klaagt wel eens over de dagelijkse sleur, waarbij je elke keer hetzelfde lijkt te doen, of dat nu werk, school of gezin is. Het is voor velen de reden waarom ze zo uitkijken naar vakantie, maar zou je er eigenlijk niet voor moeten zorgen dat je ook los van die trips afwisseling hebt? De klassieker in het genre van de “time loop” is uiteraard Groundhog Day, maar ook films als Timecrimes, Primer, Donnie Darko of een serie als Day Break zijn de moeite waard (en in mindere mate een komedie als Naked). Russian Doll is een Netflix-serie die een paar weken geleden uitkwam die ook gaat om iemand die dezelfde dag steeds opnieuw beleeft. Is dit voor fans van dit soort films/series genieten geblazen? Continue reading

Love, Death & Robots (2019) – Recensie

Love Death & Robots recensie

Alhoewel er elke week een lading aan nieuwe content op Netflix verschijnt, neem ik over het algemeen de tijd om wat m’n interesse heeft te kijken. Ik voeg het wanneer het wordt aangekondigd al aan m’n lijst toe en kijk het vaak pas een aantal weken nadat het is uitgekomen. Vorige week was echter zo’n week waarin ik niet kon wachten tot de releases van Triple Frontier (recensie volgt nog), seizoen 2 van The OA en deze serie, Love, Death & Robots. Met Tim Miller (regisseur van onder andere Deadpool) en David Fincher als executive producers en een science fiction inslag, was ik erg benieuwd. De trailer had ik niet gezien en ik was dan ook totaal niet voorbereid op wat er over me heen zou komen, maar ik kon er geen genoeg van krijgen. Continue reading

Velvet Buzzsaw (2019) – Recensie

Recensie Velvet Buzzsaw

Waarom maakt iemand kunst? Of dit nu schilderijen, muziek of zelfs een bepaald genre film is. Wat motiveert iemand om iets te creëren? Eén van de belangrijkste redenen is waarschijnlijk het vorm geven aan datgene wat er in je omgaat. Dat kan puur creatief zijn, maar kan ook een bepaald gevoel zijn dat geuit moet worden. Als dat de basismotivatie is van kunst, dan is alles wat erna komt in essentie bijzaak. De praktijk is uiteraard dat je van full-time creativiteit niet kan leven en dat wat je maakt ook aan de man moet worden gebracht. En dat is vaak het moment dat anderen bepalen wat er met jouw werk gebeurt. Een recensent kan het compleet de grond in boren, maar het kan ook zijn dat een kunsthandelaar (of platenlabel of filmdistributeur) het op zo’n manier aanbiedt en hype weet te creëren dat je werk “hot” is en iedere consument staat te zwaaien met z’n geld.

Mensen volgen graag anderen en dat geldt ook als het gaat om kunst. De documentaire The Price of Everything maakte dat zeer duidelijk bij een kijkje achter de schermen bij een veilinghuis. Als geld een rol speelt kunnen zelfs de laatste wensen van een kunstverzamelaar genegeerd worden, zoals The Art of the Steal pijnlijk duidelijk maakte. Tegen die achtergrond van hebzucht speelt Dan Gilroy’s (Nightcrawler) nieuwste film, Velvet Buzzsaw, zich af. Continue reading

De beste films en series op Netflix – Januari 2019

Beste films en series op Netflix januari 2019
Het aanbod van films en series op Netflix is zeer groot. Iedereen stelt zich dan ook wel eens de vraag: Wat moet ik op Netlfix kijken? Uiteraard probeert deze service via z’n algortimes films voor te schotelen die bij je kijkgedrag passen, maar daarmee mis je misschien wel toppers waar je nooit van zult horen. Iedereen kan uiteraard klassiekers als The Godfather trilogie, Pulp Fiction of The Departed kunnen vinden, maar wat zijn andere titels die je een kans zou moeten geven? Lees verder

Catching Feelings (2017) – Recensie

Recensie Catching Feelings

Er zijn soms van die films waarbij de recensies niet superpositief zijn en waarbij je je afvraagt waarom je het zelf wel een goede film vindt. Beïnvloeden recensenten elkaar onbewust of is het simpelweg zo dat je zelf vanwege bepaalde elementen een connectie hebt met wat je hebt gezien, waardoor je er zelf zo van hebt kunnen genieten? Catching Feelings, die te vinden is op Netflix, was geen film die ik van plan was te kijken. Het had een lage IMDb score (alhoewel het aantal stemmen extreem laag was) en dat is vaak geen goed teken. Toen ik zelf zat te bloggen, zette m’n vrouw deze film aan. Ik schreef rustig door en keek half, maar besloot vanwege de uiterst scherpe dialogen m’n laptop weg te zetten en deze Zuid-Afrikaanse film m’n volledige aandacht te geven. Continue reading

Black Mirror: Bandersnatch (2018) – Recensie

Recensie Black Mirror Bandersnatch

Toen Netflix vorig jaar de eerste interactieve show op Netflix uitbracht, Puss in Book: Trapped in an Epic Tale, was ik erg benieuwd naar het concept. Maar toen ik deze korte film afspeelde kreeg ik geen interactieve opties. Ik zocht het verder niet uit, maar het concept (dat overigens ook wel eens in de bioscoop is geweest) van een keuze laten aan de kijker wat er gebeurt is fascinerend. Is het dan nog wel een film? Of is het meer een game? Afgelopen vrijdag bracht Netflix de eerste Black Mirror film uit, Bandersnatch, die ook gebruik maakt van dit concept. Weer kreeg ik het niet aan de praat. Aangezien Black Mirror één van m’n favoriete series is en ik het moest zien, besloot ik even uit te zoeken waarop je het zou kunnen kijken. M’n telefoon bleek niet te werken (waarschijnlijk omdat het geen standaard Android versie heeft), een Samsung tablet bood de optie ook niet. Apple TV, Chromecast en een Samsung smart TV was allemaal hetzelfde verhaal en de site van Netflix biedt ook geen uitgebreide lijst van ondersteunde apparaten. Uiteindelijk werkte het op een andere smart TV van Samsung wel en kon ik na flink wat frustratie eindelijk de wereld van echte interactieve TV binnenstappen. Continue reading

Bird Box (2018) – Recensie

Recensie Bird Box

Alhoewel Netflix elk jaar naast series ook diverse films uitbrengt, waren dat vaak films die maar moeilijk aan te raden waren. Gelukkig lijkt men dat bij Netflix ook te realiseren en begint de streaming service langzaam maar zeker steeds meer films uit te brengen die de moeite waard zijn. Roma is daar een recent voorbeeld van, maar ook van Cloverfield Paradox en Annihilation heb ik dit jaar erg van kunnen genieten. Recent kwam Bird Box uit, met Sandra Bullock in de hoofdrol. Maakt deze titel ook deel uit van de stijgende lijn in kwaliteit? Continue reading

Roma (2018) – Recensie

Recensie Roma

Regisseur Alfonso Cuarón is dankzij Gravity, één van m’n favoriete films, een regisseur die ik in de gaten hou. Natuurlijk maakte hij daarvoor al andere topfilms zoals bv. Children of Men en het is iemand die z’n visie op bijna magische wijze weet te realiseren. Denk aan lange shots waarbij je je afvraagt hoe ze gemaakt zijn in Children of Men of het systeem dat gebouwd werd om de lichtinval van CGI omgevingen van Gravity op de helmen van de acteurs te laten zien. Een regisseur die technisch ingewikkelde shots moeiteloos laat lijken en waarbij je je regelmatig afvraagt hoe hij die technische hoogstandjes weet te realiseren. Als je Roma bekijkt zou je de indruk kunnen krijgen dat hij het hier simpel houdt, maar als je goed kijkt is dat duidelijk niet het geval. Continue reading

The Ballad of Buster Scruggs (2018) – Recensie

Recensie The Ballad of Buster Scruggs

De streaming services zijn langzaam bezig het huidige systeem van Hollywood te veranderen. Apple heeft een deal gemaakt met studio A24 om samen films te maken en Paramount heeft hetzelfde gedaan met Netflix. Het betekent dat films waar een studio misschien te veel risico in ziet wel kunnen worden gemaakt en gezien door een breed publiek. Zoiets gebeurde voor Netflix al met Annihiliation en The Cloverfield Paradox.

De bioscoop lijkt de plek te worden voor de films met extreme budgetten en de kleine arthousefilms, streaming waar de rest te vinden is. Het betekent voor filmmakers echter ook een kans om ideeën die tien jaar geleden misschien onproduceerbaar leken, nu alsnog te realiseren. Dat is waarschijnlijk ook het geval geweest met de nieuwe film van gebroeders Coen, Tha Ballad of Buster Scruggs, die het als bioscoopfilm mogelijk moeilijk zou hebben gehad door z’n onconventionele structuur. Continue reading