Hoe levendig was je verbeelding toen je opgroeide? Werd je sterk beïnvloed door dingen die je op TV zag? Vroeg je jezelf af hoe je zou reageren op onmogelijke situaties? Ruby Sparks is de naam van een karakter die schrijver Calvin Weir-Fields (Paul Dano) heeft verzonnen. Hij heeft al op jonge leeftijd een meesterwerk geschreven waarvoor hij diverse prijzen heeft gewonnen en de druk is dus groot om weer een goed boek te schrijven. Ruby Sparks wordt de hoofdpersoon en hij heeft haar al in veel detail beschreven. Hij heeft het gevoel dat hij haar erg goed kent en de perfecte vrouw heeft beschreven. Hij heeft de schok van z’n leven wanneer ze plotseling in z’n huis verschijnt.
Ruby Sparks (Zoe Kazan (die in het echt de vriendin is van Paul Dano)) is een jonge onschuldige vrouw die zich zo gedraagt dat je zou denken dat ze Calvin al jaren kent. Omdat Calvin al een tijd naar een psychiater gaat denkt hij nu dat hij het allemaal niet meer onder controle heeft. Wanneer anderen haar echter ook zien is de schok nog groter. Hij vraagt zich af hoe het mogelijk is, maar eigenlijk doet het er niet toe. Het is aan Calvin om met de situatie om te gaan. Hij heeft de perfecte vrouw gemaakt en daarmee komen er natuurlijk ook verwachtingen. Hij heeft de kracht om haar te veranderen met z’n typemachine (als hij typt dat ze alleen Frans spreekt dan is dat zo) het resultaat is een aantal grappige situaties. Ondanks dat ze perfect is komt hij er achter dat wanneer je met iemand samenwoont dat er toch frustraties zijn.
Zoe Kazan (die ook het verhaal geschreven heeft) speelt haar rol voortreffelijk en moet veel emoties laten zien. De romantiek tussen de twee springt van het doek. De film heeft helaas maar weinig aandacht gekregen, maar ik was er erg van onder de indruk. Het is een lichte romantische komedie, maar niet de film waar je meteen aan denkt als je het woord ‘romcom’ hoort. Het is een erg originele film die niet voorspelbaar is. Je zou bijna wensen dat je zelf die krachten van Calvin had en slechts over iets hoefde te schrijven om het realiteit te maken. Op naar de 2 daagse werkweek!
