Er zijn bepaalde concepten die al diverse films gebruikt zijn maar waarvan ik nooit genoeg kan krijgen. Eén van die concepten is het manipuleren van tijd. Of dat nu een verhaal is dat achterstevoren wordt verteld zoals in Memento, het gaat om tijdreizen zoals in Back to the Future, het bekijken van verschillende tijdslijnen in Mr.Nobody of het vastzitten in herhalende stukjes tijd zoals in Timecrimes, het fascineert me allemaal. Het zijn het soort film die soms maar moeilijk te beveatten zijn en regelmatig de kijker laten nadenken. Dat is precies de reden waarom ik er zo van kan genieten. Shuffle is een film die ik nu aan die lijst kan toevoegen aangezien het op een originele wijze met het concept van tijd speelt.
Ik hoorde een tijd geleden over deze film toen ik een podcast zat te luisteren. Toen ik er achter kwam dat de film geregisseerd was door Kurt Kuenne was ik meteen geïnteresseerd. Hij was namelijk verantwoordelijk voor één van de meest indrukwekkende documentaires die ik ooit gezien heb, Dear Zachary: A Letter to a Son About His Father. Het is een documentaire die je raakt en je niet snel vergeet, vooral omdat het ook fantastisch ge-edit was. Genoeg reden dus om uit te vinden wat Kuenne met een gewone film heeft kunnen doen die hij heeft geschreven, geregisseerd en waarvoor hij ook de muziek geschreven heeft.
De film gaat over Lovell Milo (T.J. Thyne), die elke dag op een andere leeftijd wakker wordt en nooit weet waar of wanneer hij is elke keer als hij z’n ogen opent. Hij kan dus op het ene moment een jongen zijn, een oude man de volgende dag en ergens in de 20 zijn daarna. Hij kan de dagen ervoor wel onthouden, maar heeft geen idee waarom hij z’n leven niet in de normale volgorde meemaakt. Z’n doel is om te snappen waarom dit allemaal gebeurt zodat hij het kan stoppen. Dit betekent dat hij goed alles moet onthouden en het mysterie moet proberen op te lossen.
Aangezien de film een heel leven beslaat had het resultaat erg makkelijk verwarrende kunnen zijn. Toch slaagt Kuenne het geheel duidelijk te maken zonder dat je het gevoel hebt dat je het geheel niet kan volgen. Het is altijd duidelijk op welke leeftijd Lovell wakker wordt en wat z’n doelen zijn. Als kijker ervaar je zijn verwarring die hij direct met de camera deelt. De film doet erg denken aan een Twilight Zone of Lost aflevering. Je vraagt je constant af wat er gebeurt en wat er gaat gebeuren. De film is met een relatief laag budget gemaakt en is zwart-wit, wat sommigen misschien zal afschrikken, maar zelf kijk ik films meestal om het verhaal dat ze te vertellen hebben. Shuffle weet de hele rit te intrigeren, alhoewel ik geen fan was van de manier waarop de film eindigde.
Afgaande op het geringe aantal stemmen op IMDB hebben nog maar weinig mensen van de film gehoord, maar ik denk dat het er eentje is die populair kan worden door mond op mond reclame. Ik raad de film dan ook aan als één van die films waarmee je anderen kan verrassen.
Score: 9
Filmkijker kreeg ook een kans om regisseur Kurt Kuenne te interviewen over de film, dat hier te lezen is.
Meer informatie over Shuffle kan je vinden op de Shuffle website.