Sportfilms, het is een genre waar ik over het algemeen geen groot fan van ben. Misschien is de reden hiervoor dat ik ook niet echt veel naar sport kijk, maar in het algemeen zijn het films over een underdog (of een groep) die door hard te trainen een bepaald doel bereikt. Nu kan je die generalisatie natuurlijk terecht ook voor vele andere films maken, maar in dit geval is het iets wat me niet zo aanspreekt.
Take Off is een Koreaanse film over een team van onervaren schansspringers dat pas is gevormd om de kansen van Korea te verhogen om de Olympische spelen binnen te halen en is heel losjes gebaseerd op ware gebeurtenissen. De film was een groot succes in Korea en werd bijna 8 miljoen keer bezocht. Reden genoeg om deze film ondanks mijn aversie tegen sportfilms toch een kansje te geven.
De setup van de film deed me sterk denken aan Cool Runnings. De film heeft een iets serieuzere toon, maar bevat ook humor. Alhoewel de groep bestaat uit ervaren skiërs hebben ze geen van allen ervaring op de schans, wat natuurlijk resulteert in grappige momenten. Daarnaast moet de groep ook aan elkaar wennen en hebben zijn de trainingsfaciliteiten zeer armoedig.
Cha Hyeon Tae (Ha Jung-Woo) komt uit Amerika (volgens de film tenminste, want z’n Engels is niet zo heel erg goed) en is de “hot shot” binnen het team, de man waarop iedereen zijn hoop vestigt. Hij is op zoek naar z’n biologische moeder, waardoor z’n prioriteit niet altijd bij het team ligt. De rest van het team kan niet goed met hem overweg en zelf hebben sommigen ook zo hun eigen interesses. Zo probeert één van hen de dochter van de coach te versieren.
De samenstelling van het team is ook niet de sterkste. Eén van hen lijkt zelfs verstandelijk gehandicapt te zijn (Lee Jae-Eung, die vaker dit soort rollen speelt).
Take Off biedt precies wat je van een sportfilm mag verwachten. Het geheel is mooi in beeld gebracht, waarbij het skispringen zelf spectaculair te noemen is. Er zijn een paar momenten waar je je afvraagt of je naar special effects zit te kijken, maar dat doet er in dit geval niet toe. Op een gegeven moment leefde ik met dit team mee en wil je dat ze slagen. De film is (zoals Koreaanse films vaak zijn) iets aan de lange kant maar de film is onderhoudend genoeg aandachtig te blijven kijken.
Score: 7