Het CinemAsia festival strijkt komend weekend neer in Eindhoven met deze keer een focus op films uit Taiwan. Eén van de titels die zal worden vertoond is de debuutfilm Xiao Mei van regisseur Maren Hwang, die hiervoor reclame maakte. Die ervaring gebruikt hij hier om een langer verhaal te vertellen. Hoe pakt dat uit?
Xiao Mei is een jonge vrouw die vermist is. Niemand weet waar ze verblijft of wat er met haar gebeurd is, maar door middel van interviews met mensen die haar kenden wordt er langzaam een beeld gevormd over deze, voor de kijker, mysterieuze persoon.
“intrigeert…”
Xiao Mei is een film die grotendeels ook zou werken als toneelstuk. De diverse karakters, een voormalig huisbaas, een halfbroer, een ex-vriend, moeder en een aantal andere personen houden monologen over de vrouw. In deze verhalen verschijnt ze af en toe datgene dat verteld wordt tot leven te brengen. Dat levert een interessante mix van stijlen op die mooi in beeld gebracht zijn. Het wordt duidelijk dat er tussen de verhalen overeenkomsten zijn, maar dat iedereen haar op een andere manier herinnert en soms de verschillende kanten van een verhaal niet met elkaar stroken. Het is vooral de stijl waarin dit mysterie wordt gepresenteerd dat intrigeert en Hwang laat een visitekaartje achter waarmee hij laat zien waartoe hij in staat is. Dat het verhaal uiteindelijk net te weinig antwoorden geeft is enigszins frustrerend, maar desondanks een film die opvalt door z’n unieke vorm.
Geen speld tussen te krijgen.
Dan zitten we met deze film op één lijn. Zag op Letterboxd dat we het ook dezelfde score hebben gegeven 🙂