Toen ik afgelopen weekend m’n berging aan het opruimen was, kwam ik nog een stapel ongeopende DVD’s/Blu-rays tegen die ik over had van de laatste Filmblog Get Together. Titels als Billy Lynn’s Long Halftime Walk, Underworld en Arrival. Zonde om ze daar te laten liggen, dus ik besloot ze mee te nemen naar werk en neer te leggen met de melding dat als iemand interesse had ze gewoon mochten pakken. Einde van de dag was er slechts één Blu-Ray meegenomen en bleef de rest liggen. Het zette me meteen aan het denken, want wat zegt dat over de huidige staat van fysieke filmdragers? Zelfs als je films gratis kan meenemen is er blijkbaar nog maar weinig interesse in. Nu zou het in dit geval aan de titels kunnen liggen, maar het lijkt er toch een beetje op dat iedereen zo gewend is aan VOD dat een schijfje niet meer interessant is. Als ik naar mezelf kijk, kan ik me ook niet meer herinneren wanneer ik voor de laatste keer een DVD besteld heb. Het aanbod is enorm en het voelt bijna als geld weggooien om meer uit te geven voor één film in vergelijking met de prijs van een Pathé of Netflix abbonement. Om het heel sterk neer te zetten:
Zijn DVD’s/Blu-Rays nu (bijna) uitgestorven?
Je punt is volstrekt begrijpelijk. Ik kocht titels die ik al gezien had en erg goed vond nog regelmatig op voor mijn (zeer bescheiden) collectie, maar nu maak ik doorgaans alleen nog uitzonderingen voor titels die moeilijk te krijgen zijn (bijvoorbeeld: niet op b-r überhaupt) of blu-rays die ik echt niet kan laten liggen.
Ik schrok namelijk echt van de beeldkwaliteit van een verder prima (krasloze) dvd die ik pas opzette. We zijn gewoon veel meer gewend nu. Dat draagt nog verder bij aan het verval van de fysieke drager.
Blu-rays zijn nog niet per se uit, maar wel vaak nog te duur, waardoor het volgens mij een beetje een niche blijft voor mensen die aan een collectie werken, downloaden weigeren én oog hebben voor beeldscherpte (en dus ook al helemaal niet meer gelukkig worden van dvd’s)
Ik heb ze niet geteld, maar heb nog wel een Billy kast propvol met DVD’s staan. Praktijk is dat ik daar hoogstens één keer per jaar naar kijk en eerder iets on demand op zal zetten. Maar m’n collectie verder uitbouwen geeft me geen extra voldoening.
Kan me wel iets voorstellen wat betreft je punt over de beeldkwaliteit, maar ergens is dat iets waar ik me niet zo snel aan stoor (ik kan gerust af en toe een film op m’n telefoon kijken zolang het geen blockbuster is).
Ja, de prijzen van Blu-Rays zijn inderdaad hoog en het aantal verzamelaars klein. Je ziet die dip ook wel in de grootte van de filmafdeling in een winkel als Mediamarkt, die wordt jaarlijks kleiner.
Ik ben wel heel erg precies als het op kwaliteit aankomt, dus het was iets waar ik flink tegenaan liep toen ik de eerste Lotr nog eens opzette vanaf mijn dvd collectors edition:)
Het is opzich een goed teken denk ik, als dat uitbouwen geen voldoening geeft. Je blijft nadenken over het waarom van dat aanschaffen en voorkomt dat je de hele collectie door ruimtegebrek of verhuizing of.. (vul maar in) over een tijd op marktplaats moet gaan zetten;)
Ik ga er in mee wat courante titels betreft. Maar eenmaal je de niche groepen (horror, old hollywood, gore, indies, …) wil bedienen of klassieke films in een speciale versie wil heruitgeven, stuit je op de limiteit van de online/streaming wereld.
Netflix, Prime, Hulu en anderen richten zich nu eenmaal en terecht meer mainstream.
Ja, de oudere titels zijn misschien wel moeilijker te krijgen, dat merk ik ook bv. met m’n blindspot lijst. Dat kan wel een uitdaging zijn en dan ben je er meer op aangewezen.
Ik merk dat ik de laatste tijd weinig koop, als dan is het blu=ray enin de aanbieding en zijn het films die niet via netflix te zien zijn of je moet voor het streamen betalen. Via Netflix en het pluspakket van Telfort kan ik ook veel zien, en het alles op schijf willen hebben is er wel van af. Maar….. onlangs weer in het bezit gekomen van een regiovrije speler, en dan is het weer leul om dvd’s weer eens te kijken. En zit genoeg bij wat moeilijk via online diensten te zien is.
🙂 Ja, de tijden van een regiovrije speler kan ik me ook herinneren…maar dat was voor mij toen er nog videotheken en dvd-winkels waren en ik graag wat meer betaalde voor dat soort titels. Nu zijn er een aantal DVD’s in de kast die ik niet meer kan afspelen…
Ik ken dat gevoel van niet meer kunnen afspelen 🙂
Alleen als ik een speciale band heb met een film wil ik de special editions in verpakking nog wel bewaren. Maar ik heb alle hoezen van alle ‘ standaard’ films al lang geleden naar
de stort gebracht. Ik heb alleen nog een paar cd mappen. Daar zitten dan nog wel +/- 800 cd’s/dvd en blurays in (echt weggooien doet toch pijn 🙂 ). Hoewel ik nog niet zo lang geleden ook daar een 100-tal van weggegooid heb.
Als ik nu heel m’n DVD collectie kwijt zou zijn, zou ik het eerlijk gezegd niet eens missen.
Ik koop al jaren nauwelijks meer dvd’s, eigenlijk. Meeste kijk en heb ik digitaal.
Je bent niet de enige 🙂
Als ik in de lokale Mediamarkt kijk zijn er al wat aardig wat meters stelling minder met schijfjes gekomen. Ook gaan ze naar mijn idee sneller naar de 3-voor-15-Euro bak, op zich is dat wel positief.
Gisteren weer even in een Mediamarkt geweest en daar was weer een gedeelte van de filmafdeling verdwenen en overgenomen door de games 🙂
Als je nog steeds koopt is dat inderdaad positief dat ze in die bak terecht komen!
Hoi, ik ben waarschijnlijk op dit punt nog erg ouderwets (ben ook de 50 reeds gepasseerd). Ik koop nog gewoon de dvd’s van de films die ik graag wil zien en vind de gewone dvd-kwaliteit goed genoeg. Ik ga bijna nooit meer naar de bioscoop, maar heb wel een enorme verzameling dvd’s. Ik heb overigens ook geen televisie-aansluiting, kijk alleen dvd’s. Groet, Erik
Daar is natuurlijk helemaal niets mis mee 🙂 Zelf zou ik een tv-aansluiting ook niet missen 🙂