Professor John Oldman (David Lee Smith) heeft besloten om te stoppen met z’n werk aan de universiteit, z’n huis leeg te maken en ergens anders te gaan wonen. Z’n vrienden en collega’s besluiten om nog een afscheidsfeestje te organiseren bij hem thuis. Iedereen houdt van ‘m en de vraag is dan ook waarom hij besloten heeft om te vertrekken. Hij lijkt nooit ouder te worden en wanneer hij ze vertelt dat dat inderdaad het geval is en dat hij al 14.000 jaar leeft geloven ze hem niet. Qua setup lijkt het misschien een beetje op een Highlander film zonder zwaarden en gevechten. Kan dat echter boeiend zijn?
De film biedt de kijker een intellectuele discussie over z’n leven. Als hij echt 14.000 jaar heeft geleefd, hoe kan hij dit bewijzen? Heeft de kennis die hij opgedaan heeft sinds hij een oermens was hem geholpen? Hoe gaat hij om met z’n situatie? Gelooft hij in God? Het gesprek gaat over diverse onderwerpen en bijna elke vraag die je zelf zou willen stellen worden in detail besproken, wat het een erg boeiend geheel maakt.
De film ziet er goedkoop uit en bevat ook niet echt bekende acteurs, maar weet desondanks te bewijzen dat een film duur hoeft te zijn met allemaal bekende sterre om te fascineren. Net zoals Oldman’s vrienden begin je jezelf af te vragen of hij de waarheid vertelt of iedereen voor de gek probeert te houden. Als je veel actie en afwisseling nodig hebt in een film, dan kan je deze beter overslaan. Ben je echter op zoek naar een pakkend verhaal dan is The Man from Earth meer dan de moeite waard.
Pingback: Recensie: The Age of Adaline (2015) - De Filmkijker