De tweede wereldoorlog heeft een grote impact gehad op Japan. Het verloor veel macht, de steden lagen in puin en op militair vlak stond het land ook op de zijlijn. Ik ben zelf in Hiroshima geweest vlakbij de plek waarboven de atoombom gevallen is en als je de plek ziet en het museum wat er staat wordt je er stil van, net zoals van het oorlogsmuseum in Tokyo, waarin er een aantal zalen zijn met alleen maar foto’s van mensen die tijdens deze oorlog zijn omgekomen. Het heeft veel indruk op me gemaakt.
Grave of the Fireflies vertelt het persoonlijke verhaal van Setsuko en Seita, broer en zus die samen de oorlog proberen te overleven. Het verlies van hun moeder is al een grote aanslag op hun leven en Setsuko is genoodzaakt om voor z’n kleine zusje te zorgen. Door de bombardementen van de Amerikanen zijn levensmiddelen schaars en is elke dag weer een zoektocht om te kunnen overleven.
Studio Ghibli laat met Grave of the Fireflies zien dat ze ook een zeer donker, realistisch, pakkend en bedrukkend verhaal kunnen neerzetten. Het is dan ook een animatiefilm die, ondanks dat kijkwijzer deze film geschikt vindt voor kinderen vanaf 6 jaar, zeker geen makkelijke film om te kijken. Oorlog en dood komen beide vanaf het begin van de film aan bod en het is dan ook een film die je vooral kijkt om meer inzicht te krijgen in hoe het leven in een land in oorlog er uit zou kunnen zien. Het is dus een film met een zware emotionele lading en geen film die je voor je plezier op zal zetten.
Grave of the Fireflies vertelt een menselijk verhaal over overleven en weet dit goed in beeld te brengen. De animatie is, zoals ik van Studio Ghibli gewend ben, voortreffelijk. De scènes met de vuurvliegjes uit de titel zijn betoverend, maar ook de bombardementen en de gevolgen er van worden realistisch in beeld gebracht.
De film zal dan ook zeker een definitieve indruk op je achterlaten en heeft dan ook terecht een plaats in de IMDB top 250.
Pingback: 50 redenen waarom ik van films hou « Filmkijker