Frankrijk, eerste wereldoorlog. Zowel de Duitsers als de Fransen hebben zich ingegraven en gevechten vinden slechts plaats om een paar meter te veroveren. Met zo weinig veranderingen is het een lange loopgravenoorlog. Kolonel Dax (Kirk Douglas) van het Franse leger krijgt van zijn superieuren de opdracht om de “Ant Hill” aan te vallen. Van te voren maakt Dax al duidelijk dat het een zelfmoordmissie is, aangezien meer dan de helft van de soldaten zal worden neergeschoten voordat ze ook maar in de buurt zijn. Er wordt niet naar hem geluisterd en de aanval moet worden doorgezet.
Deze film, geregisseerd door Stanley Kubrick, brengt de oorlog voortreffelijk in beeld. Het geheel ziet er vies uit en de aanval op de Ant Hill wordt op dezelfde manier gebracht zoals Steven Spielberg later ook deed in Saving Private Ryan. Het geheel is niet zo bloederig, maar wel net zo rauw. Oorlog wordt neergezet als een vies “spelletje”. Nadat de aanval niet succesvol is en mannen weer terugtrekken. Generaal Mireau is furieus en eist dat er een aantal mannen moet worden berecht omdat ze angsthazen waren en niet tot hun dood hebben gevochten. Het vieze spelletje zet zich dus voort nadat de gevechten geleverd zijn.
Het resulteert in een film vol met politieke spellen en de effecten die keuzes op de manschappen hebben. Kirk Douglas is het morele kompas in het geheel en zijn speech voor het gerecht is een krachtige, mooi in beeld gebracht door een meebewegende camera.
Alhoewel de film goed is en in de IMDB top 250 staat, vond ik toch dat er net iets van diepgang miste. De film had iets langer mogen zijn zodat er wat meer tijd zou zijn geweest om de soldaten beter te leren kennen. De film is het kijken waard, maar ik had er persoonlijk iets meer van verwacht.
