The Sessions (2012)

The Sessions recensie, review, bespreking

Ieder mens heeft een aantal basisbehoeften. We willen eten hebben en een warm dak boven ons hoofd, maar ook warmte en liefde van anderen zijn erg belangrijk en maken deel uit van ons DNA. We zijn geprogrammeerd om ons te vermenigvuldigen om er voor te zorgen dat ons unieke DNA niet verloren gaat en we op die manier blijven voortbestaan. Mark O’Brien (John Hawkes) heeft dezelfde behoeftes, maar omdat hij polio heeft kan hij z’n spieren niet gebruiken. Hij kan wel praten en z’n hoofd een klein beetje bewegen, maar hij heeft constant hulp nodig en kan niet langer dan drie uur zonder z’n “metalen long”, een grote machine die hem helpt om te ademen. Hij is een dichter en erg gelovig en ondanks z’n handicap weet hij toch veel te bereiken in z’n leven. Ondanks dat hij mentaal zeer gezond is, weet hij dat hij met het lichaam dat hij heeft niet erg oud zal worden. Op z’n 38e is hij nog steeds maagd en wanneer hem wordt gevraagd om een artikel te shcrijven over de problemen die gehandicapten ervaren op het gebied van sex, besluit hij dat hij dat zelf ook wil ervaren. Lees verder