The Price of Everything (2018) – Recensie

Het enige wat ik met kunst in de vorm van schilderijen/beelden etcetera heb, is dat ik gefascineerd ben in het wereldje er om heen. Alhoewel ik best wel eens een museum bezoek, doen kunstwerken die ik daar zie maar weinig. Maar om te zien hoe de kunstwereld werkt, hoe kunstenaars hun werk maken en de gekte ervan is fascinerend. Het aantal documentaires/films dat ik er inmiddels over heb gezien is enorm (dit was twee jaar geleden m’n top 10) en The Price of Everything sprak me dan ook enorm aan. Is het niet vreemd dat een werk van een artiest vaak meer oplevert als deze dood is of dat sommigen kunst meer kopen als investering dan als iets waarvan ze echt genieten? In deze film worden niet alleen verzamelaars en kunstenaars gevolgd (de uiterst succesvolle Jeff Koons en Larry Poons wiens werk niet meer “hot” is), maar krijgt regisseur Nathaniel Kahn ook toegang achter de schermen bij veilinghuis Sotheby’s. Dat levert een boeiend beeld op waarbij je je soms afvraagt of geld uiteindelijk niet iets heel erg heeft kapotgemaakt.

Wat wil een artiest? Dat z’n werk voor veel geld wordt verkocht en in een privécollectie terecht komt en nooit meer door een groot publiek wordt bekeken of dat een museum het werk voor een lagere prijs aanschaft en door veel mensen kan worden gezien (en misschien na een tijd in opslag terecht komt). Amy Cappellazzo, hoofd van de afdeling van Sotheby’s, is can mening dat het eerste de betere optie is (uiteraard), maar daarna hoor je ook van anderen kritiek dat bepaalde bedrijven die belangrijke kunstwerken kopen het gebruiken in hun lobby daarmee de kunst tekort doen (en de waarde van de artiest naar beneden brengen).

Stel je eens voor dat hetzelfde zou gebeuren voor films of muzieknummers. Alhoewel de Wu-Tang clan dit eenmalig als een soort kunstproject een keer deed, zou wanneer dit algemeen gedaan zou worden een onvoorstelbare impact hebben op de maatschappij. Dat zou als bizar worden betiteld, maar het is wel de werkelijkheid in de kunstwereld. Regisseur Nathaniel Khan weet dat op een passende wijze te laten zien door alle aspecten te belichten en daarmee m’n fascinatie verder te prikkelen.