David Lynch wordt door velen gezien als één van de grote filmmakers, die met z’n unieke visie en stijl films en series maakt die maar moeilijk met iets anders te vergelijken zijn. Toch zijn er ook anderen (waaronder ikzelf), die titels als Mulholland Drive en Twin Peaks te vreemd vinden, waardoor z’n werk onaantrekkelijk is om te kijken. Ondanks m’n persoonlijke smaak wat betref Lynch, was ik toch wel benieuwd naar z’n nieuwe boek “Hoe vang je de grote vis”. Geeft dit meer inzicht in de psyche van deze excentrieke regisseur/kunstenaar?
In dit boek schrijft Lynch over allerlei onderwerpen, hoe kleine momenten in z’n werk tot stand kwamen, z’n leven en een significant deel over de invloed van meditatie op z’n zijn en hoe dit de wereld zou kunnen veranderen wanneer iedereen hetzelfde zou doen. Het is een boek dat bestaat uit zeer korte hoofdstukken die regelmatig overkomen als korte gedachtenspinsels, die vervolgens weer afgewisseld worden met een anecdote. Dat resulteert in een boek dat aanvoelt als een verzameling columns die hij ooit voor de krant heeft geschreven. Een duidelijke lijn ontbreekt simpelweg. Voor fans van Lynch is dit een extra inzicht in z’n psyche en drijfveren, voor anderen voelt het boek aan als een boek dat net te weinig vlees op de botten heeft om Lynch beter te begrijpen.
Bestel dit boek bij Bol.com:
Te weinig vlees aan de botten om Lynch te begrijpen…
Al hangt er een kudde bizons aan, David Lynch blijft een mysterie.
Hahaha, goed punt 🙂