Het valt me op dat de invloed van de jaren tachtig dit jaar veel terug te zien is in verschillende films. Zo was er een aantal maanden geleden natuurlijk het fantastische Kung Fury, maar ook de hilarisch Computer Show maakt gebruik van de stijl van die jaren. En nu is er dan Turbo Kid, met z’n Laserdisc opening, synthesizer muziek en budget feel. Gaat het hier om “style over substance” of is het toch een film geworden die je niet mag missen? Lees verder