Een aantal jaren geleden hoorde ik voor het eerst over het verhaal van Richard Kuklinski, een huurmoordenaar die voor de mafia werkte en die toegaf meer dan 100 mensen te hebben vermoord. Hij werd geïnterviewd en het was een man die zonder emotie over z’n daden praatte. Hij maakte regelmatig vreemde bewegingen met z’n kaak, maar verder zou je denken dat hij het gewoon over het weer heeft. Z’n bijnaam had hij niet te danken aan z’n gebrek aan emotie (alhoewel dat wel goed zou passen), maar omdat hij soms z’n slachtoffers bevroor zodat het voor de politie onmogelijk was om er achter te komen wanneer iemand daadwerkelijk vermoord was. Kuklinski leeft niet meer, maar z’n faschinerende verhaal vormde de basis voor deze film met Michael Shannon in de hoofdrol. Lees verder