Spectral (2016) – Recensie

Recensie Spectral

Een nieuwe week en weer een nieuwe Netflix original, deze keer in de vorm van een science fiction/actiefilm met supernatuurlijke elementen, Spectral. Wanneer het leger in Slovenië in oorlog is wordt één van de soldaten op mysterieuze wijze gedood door iets wat niet zichtbaar is voor het blote oog. Dr. Mark Clyne (James Badge Dale), een onderzoeker bij DARPA, wordt gevraagd om de aanval, die wel opgenomen is door een speciaal systeem, te onderzoeken en een oplossing te vinden. Zijn de verschijningen geavanceerde camouflagepakken of hebben ze hier met iets heel anders te maken? Lees verder

Trolls (2016) – Recensie

Recensie Trolls

De promotie van deze film begon al vroeg in het jaar toen Justin Timberlake zijn opwachting maakte bij het Eurovisie Songfestival en zijn nummer “Can’t Stop the Feeling” ten gehore bracht (en tijdens de introductie het niet kon nalaten ook de titel van de film te noemen). Het nummer was één van de grote hits deze zomer, maar de vraag was of deze film net zo aanstekelijk zou zijn. Lees verder

Teenage Mutant Ninja Turtles: Out of the Shadows (2016) – Recensie

recensie-teenage-mutant-ninja-turtles-out-of-the-shadows

Afgelopen zomer was voor velen teleurstellend en er waren diverse films die maar weinig impact wisten te maken en een beetje onder de radar bleven. Voor mij was dat onder andere dit vervolg op de film uit 2014. Die film vond ik erg tegenvallen en ik keek dan ook niet uit naar dit vervolg. Nu de film echter thuis te bekijken is besloot ik ‘m toch een kans te geven, want een film als deze heeft vast een paar vermakelijke actiescènes. Lees verder

The Get Down: Seizoen 1 – Serie Recensie

Recensie The Get Down serie seizoen 1

Toen ik eerder dit jaar hoorde over The Get Down keek ik er erg naar uit. De eerste beelden zagen er goed uit en ook de beschrijving klonk interessant:

“The Get Down” is a mythic saga of how New York at the brink of bankruptcy gave birth to a new art form. Set in New York in 1977, this music-driven drama series chronicles the rise of hip-hop and the last days of disco -_ told through the lives, music, art and dance of the South Bronx kids who would change the world forever.

Als een fan van hip hop was deze setting er eentje waar ik graag meer van wilde weten. Ik weet veel van de muziek en hoe het zich gevormd heeft en om dat allemaal in de vorm van een serie te zien leek me fantastisch. De serie is geschreven en geproduceerd door Baz Luhrmann, die eerder verantwoordelijk was voor onder andere Romeo+Juliet, Moulin Rouge en The Great Gatsby. Iemand die weet hoe je muziek in beeld moet brengen op een visueel aantrekkelijke manier. Het New York van de jaren 70 is daarnaast een fascinerende setting. In de buitenwijken waren toen nog bendes actief (de documentaire Rubble Kings is een goede voor meer info (ook op Netflix). Er was veel criminaliteit en gebouwen werden voor het verzekeringsgeld in brand gestoken. Met een budget van 10 miljoen per aflevering begon ik vol verwachtingen aan dit zesdelige eerste seizoen. Lees verder

Special Correspondents (2016) – Recensie

Recensie Special correspondents

Ricky Gervais is al sinds The Office een populaire komiek die door de jaren heen veel succes behaald heeft. En alhoewel ik een aantal keer geprobeerd heb wat van z’n werk te bekijken heb ik er nooit echt van kunnen genieten of het leuk gevonden. Toch probeer ik om de zoveel jaar weer eens iets van hem om te zien of ik m’n mening moet bijstellen. Toen ik een Netflix-film tegenkwam waarin hij samen met Eric Bana (ik ben vast niet de enige die altijd meteen Eric Banana denkt toch?) speelt besloot ik die maar een kans te geven. Had ik dat wel moeten doen? Lees verder

Jason Bourne (2016) – Recensie

Recensie Jason Bourne

De films over Jason Bourne hadden nadat ze uitkwamen veel impact op hoe anderen films maakten. Regisseur Paul Greengrass stond bekend voor z’n zeer beweeglijke manier van filmen (beter bekend als shaky cam), waardoor actie er dynamischer en harder uitzag. Maar ook het karakter van Bourne zelf in deze spionage thrillers had veel invloed en zo kun je duidelijk de realistische benadering van gevechten en gebruik maken van de situatie terugzien in de eerste Bond film met Daniel Craig. Na de derde Bourne film besloten zowel Paul Greengrass als Matt Damon dat ze genoeg films hadden gemaakt over het karakter. De studio maakte nog wel The Bourne Legacy met Jeremy Renner in de hoofdrol, maar die film stelde teleur. Waarschijnlijk begon het toch te kriebelen bij de heren van de originele trilogie, want zowel Greengrass als Damon zijn terug voor dit vierde deel. Lees verder

Much Loved (2015) – Recensie

Recensie Much Loved

Voordat Much Loved begin dit jaar op het filmfestival in Rotterdam draaide was er al veel opspraak. De film werd in Marokko verboden omdat het minachting heeft voor morele waarden en Marokkaanse vrouwen en zowel de regisseur, Nabil Ayouch, als de actrices werden bedreigd. Waarom dan al die opschudding? Lees verder

Independence Day: Resurgence (2016) – Recensie

Independence Day Resurgence recensie

Voordat ik de nieuwe Independence Day bezocht besloot ik het origineel maar weer eens te kijken. Ik weet niet meer of ik die film oorspronkelijk in de bioscoop gezien heb, maar het zal ongeveer twintig jaar geleden zijn. Ik kon me nog herinneren dat het vreemd was dat iemand z’n laptopje in kon pluggen op een buitenaards schip en makkelijk een virus kon uploaden en de grote lijnen, maar de verdere details was ik vergeten. En wat een plezier was het om Independence Day weer te kijken! Het biedt namelijk precies wat ik van een rampenfilm verwacht: een aantal karakters waar je net genoeg over weet om met ze mee te leven, indrukwekkende verwoesting en het overwinnen van schijnbaar onmogelijke situaties. Daarnaast werd er, naast CGI, veel gebruik gemaakt van praktische effecten en miniaturen waardoor het allemaal nog overtuigender overkwam. Maar wat moest ik dan verwachten van een vervolg? Lees verder

The Neon Demon (2016) – Recensie

Recensie The Neon Demon

Eén van de weinig genres waar ik zo goed als niets mee heb, en als je De Filmkijker al langer leest weet je het, is horror. Ik hou er simpelweg niet van om me vrijwillig bang te laten maken. Jump scares zijn aan mij niet besteed en de enige horror die ik wel wil kijken zijn horrorkomedies (Zombieland, Tucker and Dale vs. Evil, The Final Girls) of een klassieker als The Shining. Toen ik dan ook een uitnodiging kreeg voor The Neon Demon was m’n eerste reactie dan ook: “laat maar zitten”.

Dat was totdat ik zag wie de regisseur van deze film was: Nicholas Winding Refn, die zichzelf met Drive op de kaart zette en daarna Only God Forgives maakte. Die laatste film kreeg over het algemeen geen positieve recensies, maar ik vond ‘m fantastisch. Z’n werk is visueel altijd verbluffend en het is duidelijk een regisseur met een eigen stempel. Maar dit bleef een horrorfilm en dus besloot ik toch maar een klein stukje van de trailer te bekijken. Lees verder

Zoolander 2 (2015) – Recensie

Recensie Zoolander 2

Als je me zou vragen om een top 50 van guilty pleasure films te maken, dan is de kans groot dat de originele Zoolander redelijk hoog in die lijst zou voorkomen. Ik heb bijvoorbeeld een “Derek Zoolander Center for kids who can’t read good” T-shirt en twijfelde om er ook één met een Mugatu logo aan te schaffen. Het is een film waarvan ik de flauwe humor erg kan waarderen. Of dat nu de scène is waarin een aantal mannelijke modellen elkaar bij een tankstation met benzine overgieten of het hele concept van Blue Steel. Ik was dan ook erg benieuwd naar het vervolg en wilde graag weten of Ben Stiller, Owen Wilson en Will Ferrell de “magie” van het origineel konden vasthouden. Dat bleek helaas niet het geval te zijn. Lees verder