Taylor Lautner dankt zijn bekendheid aan zijn verschijning in de verschillende Twilight Saga films, waarin hij de rol van Jacob Black speelde. Alhoewel na die films nog wel in Abduction speelde is het hem nog niet gelukt om een acteur te zijn waarvoor het grote publiek richting de bioscoop gaat. Lukt dit wel met zijn nieuwe film Tracers? Lees verder
Zowel de boeken- als de filmwereld zit vol met karakters waar mensen van houden. Er is iets in die personages waar ze een connectie mee voelen, waardoor ze meeleven met de gebeurtenissen die ze ervaren. Naarmate zo’n karakter in meerdere boeken/films voorkomt schept dat ook verwachtingen van wat zo’n karakter zou doen. Je verwacht van Rambo niet dat hij ineens een balletklas zal gaan geven. Bram Stoker schreef in 1897 Dracula en het karakter werd populair, een vampier die op zoek was naar bloed en een manier om zijn vloek te verspreiden. Het resulteerde in diverse toneelstukken en films en maakte het karakter een legende. Volgens Dracula Untold is er echter een gedeelte van zijn leven waar niet over verteld is. Was daar misschien een reden voor? Lees verder
Het is eenzaam aan de top en dat is op het gebied van computeranimatie ook. De topfilms hebben budgetten van tientallen miljoenen en er worden ook flinke bedragen aan promotie uitgegeven om die investering er uit te krijgen. Voor kleinere studio’s is het daardoor moeilijk om zich daarmee te meten. Niet alle animatiefilms weten op te vallen is Jungle Shuffle is daar één van. Weet deze kinderfilm zich echter voldoende te onderscheiden om zo toch nog de aandacht te krijgen? Lees verder
Je zou misschien denken dat ik als filmliefhebber elk jaar met spanning wacht op de uitreiking van de diverse awards (Oscars, BAFTA’s, Palme D’Ors en Gouden Kalveren), maar niets is minder waar. Als ze uitgezonden worden kijk ik ze nooit en behalve misschien een snelle blik op de winnaars doen dat soort evenementen me vrij weinig. Natuurlijk betekenen zulke prijzen wat extra aandacht voor een bepaalde film, regisseur of acteur/actrice, maar uiteindelijk is er toch sprake van een heleboel politiek achter de schermen om tot de winnaars te komen. Het is vaak genoeg voorgekomen dat bepaalde films overspoeld werden met awards, maar waar ik zelf geen plezier uit kon halen. Dat was ook het geval met de met Gouden Kalveren overladen Aanmodderfakker (beste film/script/acteur). Lees verder
Moet je na bijna 10 jaar na het origineel nog een vervolg op een film maken? Wanneer het origineel positief ontvangen werd en de karakters uit de film genoeg fans hebben zou je denken dat dat een goed idee is. Het resultaat hoeft echter niet altijd positief te zijn. De originele Star Wars films waren door iedereen geliefd, maar de 3 vervolgen stelden toch velen teleur. A Dame to Kill For is het vervolg op het origineel van 2005. Had deze film gemaakt moeten worden? Lees verder
In de jaren dat ik films in de bioscoop kijk is het slechts één keer voorgekomen dat ik voor het einde van de film de zaal verliet. De titel van de film weet ik niet meer, maar het was een Oost Europese film over zigeuners. Over het algemeen kijk ik elke film waar ik aan begin af, maar soms kan dat erg moeilijk zijn. Dat was zeker het geval bij deze film, Mommy. Lees verder
Regisseur Terry Gilliam heeft door de jaren heen een aantal topfilms weten te maken. Films als Brazil, Monty Python and the Holy Grail, Twelve Monkeys en Fear and Loathing in Las Vegas. Hij slaagde daar altijd in om vreemde, maar tegelijkertijd geloofwaardige werelden te creëren waarin je je kon verliezen. Met Zero Theorem probeert hij dit weer, maar deze keer werkte dit voor mij niet. De film voelde sterk aan als iets wat begin jaren negentig gemaakt is, met slechte CGI en een wereld die gemaakt aanvoelt in plaats van organisch ontstaan is. Het verhaal weet helaas ook niet het hart sneller doen kloppen. Lees verder
Elke film heeft wel een publiek. Het maakt niet uit hoe slecht/vreemd of abstract een film is, er zullen altijd mensen zijn die van zo’n film houden en het heel hun leven zullen blijven kijken. Eerder dit jaar keek ik bijvoorbeeld Robert Redford’s All Is Lost, een film die ik niet kon waarderen, maar die toch veel positieve reviews heeft gekregen. Ik heb het gevoel dat Prince Avalanche ook zo’n film is. Het is geen film waar ik van kon genieten, maar waarvoor er zeker wel een publiek is. Lees verder
Er komen naar mijn mening elk jaar veel te weinig science fiction films uit en ik was dan ook blij toen ik een foto zag van Lockout. Die foto intrigeerde me en besloot dan ook deze film te gaan zien. Zoals gewoonlijk had ik verder geen idee waar de film over ging (wil zo min mogelijk weten), maar keek er naar uit. Lees verder
Het was weer een tijdje geleden sinds ik een film met Michael Douglas gezien heb en waar ik van wist te genieten. Een tijdje geleden had een lokale videotheek een grote uitverkoop en terwijl ik me door stapels DVDs werkte om m’n persoonlijke ongevonden schatten te vinden vond ik Beyond a Reasonable Doubt. De hoes zag er goed uit, Michael Douglas stond er op en het leek een drama die zich afspeelt in de rechtszaal te zijn. Zonder online te kijken besloot ik ‘m te kopen, deze moest wel het kijken waard zijn. Toch? Lees verder