Leaving Neverland (2019) – Recensie

Recensie Leaving Neverland

Muziek speelt voor iedereen een grote rol in hun leven en sommige artiesten weten zo’n impact te maken dat bijna iedereen ze kent. Dat was in het pre-internet tijdperk nog meer het geval. Prince, Madonna en Michael Jackson waren de supersterren, waarvan je lange tijd niets hoorde en waarbij de release van een nieuw album een echt event was. Het is een tijdperk dat we grotendeels achter ons hebben gelaten. Toegang tot het leven van een artiest is slechts enkele klikken van ons vandaan. Video’s, foto’s en interview zijn er in overvloed te vinden. Eind jaren ’80 was dat niet het geval en toen Michael Jackson het album Bad uitbracht luisterde de hele wereld. De eerste dag gingen er een half miljoen exemplaren over de toonbank en z’n video was non stop te zien op MTV.

Het maakte indruk op de 5-jarige Wade Robson, die in AustraliĆ« woonde. Hij bestudeerde zijn bewegingen en perfectioneerde de manier waarop hij het nadeed. Toen z’n moeder hoorde dat er een danswedstrijd was waarmee je een ontmoeting met Jackson kon winnen, besloot ze dat hij mocht meedoen. Hij won en stond op het podium met The King of Pop, zijn idool. Daarna bleef hij in contact. Rond dezelfde tijd werd James Safechuck gekozen als tegenspeler van Jackson in een Pepsi-reclame. De twee dolden met elkaar en er ontstond een vriendschap. Michael Jackson kwam regelmatig in hun rijtjeshuis langs en werd door James z’n ouders gezien als een extra kind. James mocht zelfs, samen met z’n moeder, mee op tour en stond elke avond te dansen op het podium. Wat voor beiden begon als een hechte vriendschap, waarbij ze veel aandacht en toegang tot extravagante plekken kregen, veranderde echter in een nachtmerrie die niet alleen impact had op de jongens zelf, maar ook op hun families. Continue reading