E.T, een begrip tijdens de jaren tachtig. Het is een film die ik me nog goed herinner, aangezien het de eerste film was waar ik, als klein jongetje, een traan moest laten. Nu de film zo veel jaar later weer te kijken voelde het als een warme deken aan. Er was nog zoveel blijven hangen uit deze film dat ik steeds naar de volgende scene uit zat te kijken om te zien of die ook nog zo leuk was als ik me herinnerde. Ik heb gekozen om de originele versie te bekijken en niet de nieuwe 2002 versie waarin diverse CGI shots zijn toegevoegd. E.T. ziet er voor mij echter uit als af en toe raar bewegende pop, dan als computer gegenereerd wezen. – Lees verder