Time Zero: The Last Year of Polaroid Film (2012)

Review Time Zero: The Last Year of Polaroid Film (2012)

Zonder fotografie had onze geliefde hobby, films, niet kunnen ontstaan. Naarmate de tijd vorderde evolueerden ook de camera’s waarmee foto’s genomen werden. We zijn nu op een punt beland waarbij eigenlijk iedereen op elk moment een camera binnen handbereik heeft liggen in de vorm van de telefoon. Door evolutie worden bepaalde formaten minder populair en verdwijnen of worden een niche markt. Het gebeurde met cassettes en LP’s met de introductie van CD’s en MP3’s.

Op het gebied van fotografie betekent het dat het Polaroid formaat niet langer de aantrekkingskracht heeft die het ooit bezat. The Polaroid camera’s waren uniek omdat ze het mogelijk maakten om fysieke foto’s te maken die bijna meteen klaar waren, dankzij een complex chemisch proces. De foto’s ontwikkelden zich voor je ogen en je kon ze gelijk aan iemand geven. Toen Polaroid bekendmaakte dat het bedrijf niet langer de instant film zou maken betekende dit de doodssteek voor het formaat omdat er geen andere bedrijven waren die film voor de apparaten produceerden. Lees verder

Frances Ha (2012) – Recensie

Review Frances Ha

Wanneer Quentin Tarantino zijn favoriete films van het jaar bekend maakt vind ik het altijd interessant om zijn keuzes te lezen. Ik weet dat hij een heel andere smaak in films heeft dan ik, maar er zijn altijd wel onverwachte films in zijn lijst (zoals deze keer (2013) bijvoorbeeld The Lone Ranger) of films waar ik nog maar weinig van gehoord heb. Frances Ha valt voor mij in de laatste categorie. Het is een zwart wit film die zich voornamelijk afspeelt New York. Met een ruimdenkende instelling besloot ik de film te bekijken. Lees verder

100 Yen: The Japanese Arcade Experience (2012) – Recensie

100 Yen the Japanese Arcade experience review

Toen ik opgroeide was de speelhal een plek waar ik regelmatig te vinden was. Het was een tijd dat de winkels nog niet op zondag open waren en als tiener ging ik naar diverse speelhallen. De flipperkasten waren altijd leuk en ik weet niet hoeveel geld ik gespendeerd heb aan Sega Rally. Spelcomputers waren al populair, maar ze waren nog niet zo krachtig als de speelhalkasten. Dat verschil verdween uiteindelijk waardoor ik er uiteindelijk niet meer heen ging. De spellen verdwenen en werden vervangen door gokkasten. De speelhal was een leuke plek, waarbij je gebombardeert werd door licht en geluid. Je vergat de wereld om je heen. Zo ver ik weet zijn er nog maar één of twee speelhallen en ze zijn dus, net als videotheken, bijna verdwenen.

Er is een plek waar speelhallen nog steeds een groot deel uit maken van de cultuur en dat is Japan. Deze documentaire kijkt naar dit gedeelte van de cultuur vanaf het begin, waarbij bepaalde speelhallen maar één spel hadden, tot de huidige situatie. Lees verder

The Jeffrey Dahmer Files (2012)

The Jeffrey Dahmer Files review

Jeffrey Dahmer is een naam die ik in het verleden vele malen gehoord heb. Ik wist dat hij een seriemoordenaar was, maar heb eigenlijk nooit meer informatie over hem opgezocht. The Jeffrey Dahmer Files is een documentaire die de kijker information over hem probeert te geven door met de mensen te praten die hem persoonlijk kenden en aan zijn zaak werkten. Het probeert ook een gedeelte van zijn voorbereidingen na te spelen, wanneer hij de voorbereidingen voor zijn daden uitvoert. Lees verder

Lilyhammer – Seizoen 1 (2012) – Recensie

Review van Lilyhammer seizoen 1

Wanneer je Steven van Zandt ziet zal je hem waarschijnlijk herkennen als de gitarist in de band van Bruce Springsteen of als Tony Soprano’s, Silvio Dante. Alhoewel hij nooit van plan was om te gaan acteren rolde hij het vak in toen de schrijver van The Sopranos, David Chase, hem zag toen hij een prijs uitreikte. Hij vroeg hem of hij een rol in de show wilde spelen. van Zandt accepteerde en begon daarme z’n acteercarrière. Met Lilyhammer speelt hij, net zoals in The Sopranos, weer de rol van een maffialid. De vraag is of deze serie kan worden vergeleken met het succesvolle Sopranos. Continue reading

The Act of Killing (2012)

Review van de documentaire The Act of Killing

In het algemeen ga ik niet actief op zoek naar films met schokkende inhoud. De reden hiervoor is dat ik er geen plezier uit haal, ook al is het allemaal niet echt. Films als Saw kan je me dus niet blij mee maken. De reden dat ik deze film wel besloot te kijken was omdat deze fictie geen fictie is. Het is een documentaire over een aantal mannen in Indonesië die in de jaren zestig communisten vermoordden. Binnen een jaar verloren meer dan een miljoen mensen hun leven hierdoor. Het was een gebeurtenis waar ik zelf nog nooit van gehoord had en ik wilde meer weten. Wat deze documentaire uniek maakt is het feit dat degenen die de executies uitvoerden zelf openlijk vertellen over hun acties. Lees verder

What Maisie Knew (2012)

Review What Maisie Knew (2012)

Relaties kunnen moeilijk zijn en onder zoveel druk staan dat ze niet langer houdbaar zijn. Het is dan voor beide partijen moeilijk om met die situatie om te gaan, maar wanneer kinderen ook nog betrokken zijn maar het het hele proces nog moeilijker. Persoonlijk ben ik erg blij dat m’n ouders nog steeds na meer dan 30 jaar gelukkig getrouwd zijn. Ik kan me dan ook moeilijk voorstellen hoe het voor een kind voelt als zijn of haar ouders gaan scheiden. Ik ken de emoties waar ze mee moeten omgaan niet, maar weet wel dat het altijd een indruk achter zal laten omdat het iets kapot maakt. What Maisie Knew kijkt naar een meisje dat door zo’n vechtscheiding geraakt wordt. Lees verder

SOMM (2012) – Recensie

Recensie van SOMM, documentaire over wijn proeven

Wat zorgt er voor dat een documentaire goed is, wat moet het hebben om gewaardeerd te kunnen worden? Voor mij hoeft een documentaire niet te gaan over een onderwerp waar ik in geïnteresseerd ben. Een goede documentaire is er eentje die er in slaagt om interesse te wekken over het onderwerp dat het behandelt. Zelf als dat onderwerp saai of gek lijkt. SOMM gaat over de wereld van de “sommelier”. Nu had ik geen idee wat dat woord betekende voordat ik deze film zag, maar het heeft het begrip haarfijn uitgelegd. In SOMM worden een aantal mensen gevolgd die zich voorbereiden voor het “Master Sommelier” examen. Lees verder

Burn (2012) – Recensie

Review van de de documentaire Burn

Detroit. Een stad die ooit het hart van de Amerikaanse economie was. Het bood duizenden mensen banen in de auto industrie, maar door het verdwijnen daarvan is de glorie van toen inmiddels verdwenen. De media aandacht die de stad krijgt is meestal negatief, waarbij vooral gekeken wordt naar misdaad en het groot aantal mensen dat de stad verlaat, waardoor veel gebouwen leeg komen te staan. De lege gebouwen vormen een groot probleem voor Detroit omdat ze vaak in brand worden gestoken. Met ongeveer 30 branden per dag (vergeleken met ongeveer 11 in Los Angeles) betekent het dat de brandweer van Detroit één van de drukste van Amerika is. Burn volgt de bemanning van Engine Company 50 en kijkt naar de problemen waarmee ze worstelen en dat zijn niet alleen branden. Lees verder