Pink Ribbons Inc. (2011) – Recensie

Review breast cancer documentary

Borstkanker is iets waar iedereen van op de hoogte is en Pink Ribbon is een belangrijke oorzaak voor het ontstaan van die kennis. Het is een verschrikkelijke ziekte die helaas nog steeds niet kan worden voorkomen en alleen met chemo, bestraling en amputatie kan worden behandeld. Maar zelf dat geeft geen volledige garanties. Het is een ziekte die me ook dicht bij huis geraakt heeft. M’n oma is er jaren geleden aan overleden nadat de behandeling er van te laat begon. Het heeft me zelfs nog dichter bij huis geraakt toen m’n moeder een aantal maanden geleden de diagnose te horen kreeg. Gelukkig is ze een erg sterke vrouw en heeft ze de behandeling goed doorstaan (ze is als het goed is voor het einde van de maand klaar) Lees verder

Sound of My Voice (2011)

Dit is een film die net zo mysterieus is als de titel. Je zou het een film kunnen noemen die gaat over tijdreizen of betitelen als een sciene fiction film, maar naar mijn mening zou dat onjuist zijn. Je kan de film qua concept het beste vergelijken met Another Earth. Het neemt een science fiction element als de achtergrond waartegen een zeer persoonlijk verhaal wordt verteld. Lees verder

Shuffle (2011)

Er zijn bepaalde concepten die al diverse films gebruikt zijn maar waarvan ik nooit genoeg kan krijgen. Eén van die concepten is het manipuleren van tijd. Of dat nu een verhaal is dat achterstevoren wordt verteld zoals in Memento, het gaat om tijdreizen zoals in Back to the Future, het bekijken van verschillende tijdslijnen in Mr.Nobody of het vastzitten in herhalende stukjes tijd zoals in Timecrimes, het fascineert me allemaal. Het zijn het soort film die soms maar moeilijk te beveatten zijn en regelmatig de kijker laten nadenken. Dat is precies de reden waarom ik er zo van kan genieten. Shuffle is een film die ik nu aan die lijst kan toevoegen aangezien het op een originele wijze met het concept van tijd speelt. Lees verder

Bernie (2011) – Recensie

Eigenlijk was ik totaal niet van plan om Bernie te bekijken. Niet omdat ik een hekel heb aan Jack Black (hij is meestal wel vermakelijk), maar de film sprak me simpelweg niet aan. Trailers zijn niet aan mij besteed, maar zelf toen ik de trailer voor deze film zag besloot ik de film maar over te slaan. Todat er plotseling een grote lading aan positieve recensies m’n mailbox binnenstroomde. Het leek er op alsof ik een film had overgeslagen die meer dan de moeite waard was. Het besluit om de film toch een kans te geven was dan ook snel gemaakt. Lees verder

Jiro Dreams of Sushi (2011) – Recensie

De 85 jarige Jiri Ono heeft al jaren een kleine sushi restaurant in een metrostation in Tokyo. Hij heeft maar plek voor 10 stoelen, maar hij wordt gezien als de beste sushi chef ter wereld. En dat zijn geen loze woorden, want hij heeft drie Michelin sterren om dat te bewijzen. Die 10 stoelen zijn erg gewild en als je er wilt eten moet je minstens een maand van te voren reserveren en kan je verwachten om tenminste 30.000 yen (312 euro) te betalen voor de sushit die je er eet. Deze documentaire kijkt in de wereld van de beste sushi die er is, de man die het maakt en de perfectie die hij elke dag na probeert te streven. Lees verder

Paradise Lost trilogie (1996 / 2000 / 2011) – Recensie

Op 5 mei 1994 werden drie jongens (allemaal acht jaar) vermist in West memphis, Arkansas. De jongens werden later gevonden en waren allemaal vermoord en achtergelaten in een modderig gedeelte van Robin Hood Hills. De politie onderzocht de zaak en arresteerde Jessie Misskelley (17), Jason Baldwin (16) en Damien Echols (18). Deze drie documentaires bekijken de zaak en waren interessant om te zien. Lees verder

Miss Representation (2011) – Recensie

Review Miss Representation

“I want to say a little something that’s long overdue
The disrespect to women has got to be through
To all the mothers and sisters and the wives and friends
I want to offer my love and respect to the end” – Sure Shot/Beastie Boys

De inmiddels overleden MCA sprak deze woorden in 1994 en het lijkt er op alsof er maar weinig is veranderd in de wereld van entertainment wanneer het om vrouwen gaat. Als je bijvoorbeeld naar hiphop kijkt, waarin vrouwen vaak slechts als object worden neergezet om hun lichaam (waar de documentaire Hip Hop: Beyond beats and rhymes ook naar keek). Het is echter niet alleen de muziekwereld waar dit gebeurt, zoals deze documentaire pijnlijk duidelijk maakt. Lees verder

The Raid (2011)

Het is een aantal maanden geleden toen ik de eerste lovende recensies over The Raid las. M’n geduld werd getest en het duurde een tijd voordat de film hier uiteindelijk draaide.
Ik had hoge verwachtingen en bereidde me voor om teleurgesteld te zijn. De vorige film van regisseur Gareth Evans, Merantau heb ik al een tijdje geleden gezien (recensie is hier te vinde). Het verhaal van die film was niet echt goed te noemen, maar het bood wel een aantal goede actiescènes en liet zien dat Iko Uwais in de hoofdrol de juist vechtcapaciteiten bezat. Alhoewel hij hier deel uitmaakt van een team draait het (dunne) verhaal voornamelijk om hem. Lees verder

Indie Game: The Movie (2011) – Recensie

Naast het feit dat ik erg veel van films hou ben ik ook al een hele lange tijd een fervent gamer. Die liefde voor games heb ik van m’n vader die me in dat opzicht erg verwende. De eerste machine die we hadden was een Tandy Pong machine (die ik nog steeds heb) en door de jaren heen hadden we ook een Atari 2600, MSX, MSX2, Amiga, Gameboy, Mega Drive en toen ik op mezelf ging wonen bleef ik gamen en kocht ik bijna elke console die er was (Playstation 1 en 2, Dreamcast, Xbox 1, 360 en de Wii). Helaas heb ik niet altijd meer de tijd om zoveel te gamen als ik zou willen, maar af en toe vind ik de tijd om te spelen, alleen of samen met de kids. Toen ik vorig jaar over deze documentaire hoorde keek ik er erg naar uit aangezien er maar weinig documentaires over dit onderwerp zijn. Lees verder

Martha Marcy May Marlene (2011) – Recensie

review

Als de geschiedenis ons iets heeft geleerd, is het dat mensen makkelijk te manipuleren zijn. Je kan het zien aan de manier waarop een dictator langzaam de mensen om zich heen beïnvloed en uiteindelijk een heel land. Het gebeurt ook op een kleinere schaal, bijvoorbeeld zoals in de documentaire Jonestown: The Life and Death of Peoples Temple (2006) duidelijk wordt. Martha Marcy May Marlene laat zien hoe één persoon langzaam deel gaat uitmaken van een cult en wat dat psychisch met die persoon doet als deze er eenmaal uitgestapt is. Continue reading