Wonder Woman (2017) – Recensie

Recensie Wonder Woman

Terwijl Marvel Studios bijna achter elkaar records blijft breken en successen blijft behalen met hun superhelden films, wil het voor hun grootste concurrent DC op filmgebied niet zo goed lukken. Sinds de Batman films van Christopher Nolan hebben hun nieuwste titels bijna allemaal negatieve scores gehaald op Rotten Tomatoes en lijkt het opzetten van hun eigen “DC Cinematic Universe” maar niet te lukken. Alhoewel Wonder Woman (gespeeld door Gal Gadot) al te zien was in Batman v Superman, was het tijd voor haar “origin story”. Slaagt DC er met deze superheld er eindelijk in om de negatieve spiraal te doorbreken? Lees verder

War Machine (2017) – Recensie

Recensie War Machine

Over het algemeen zijn de series die Netflix uitbrengt van hoge kwaliteit en vaak niet te missen. Helaas geldt dat niet voor de films die het bedrijf onder haar naam uitbracht (met natuurlijk hier en daar een uitzondering). War Machine kwam recent beschikbaar en er zijn een aantal redenen waarom deze titel aanspreekt. Brad Pitt speelt de hoofdrol, regisseur David Michôd maakte eerder het voortreffelijke Animal Kingdom en de film heeft een groot aantal opvallende cameo’s van bekende acteurs en actrices. Is Netflix erin geslaagd om daarmee een goede film af te leveren? Lees verder

The Great Wall (2017) – Recensie

Recensie The Great Wall

Matt Damon is één van die acteurs waar ik eigenlijk alle films waarin hij speelt automatisch kijk. Over het algemeen staat zijn verschijning garant voor een film die de moeite waard is. Toen de film in de bioscoop draaide zag ik ‘m echter niet, simpelweg omdat de poster me niet aansprak. Nu The Great Wall beschikbaar is op DVD was het tijd om ‘m te zien. Werkt Matt Damon in het China van rond het jaar 1000? Lees verder

Rogue One: A Star Wars Story (2016) – Recensie

Recensie Rogue One A Star Wars Story

‘Ignorance is bliss’ vind ik en prachtige gevleugelde uitspraak die ik zoveel mogelijk probeer toe te passen als het om films gaat. En dan heb ik het niet over filmgeschiedenis, maar over dat heerlijke gevoel dat een film je weet te verrassen, verbazen en te enthousiasmeren. Het binnenstappen van een bioscoopzaal zonder kennis van wat je de komende anderhalf a twee uur gaat meemaken is een gevoel dat ik koester, zelf als wat ik vervolgens mee maak niet aan de verwachtingen voldoet. Van Rogue One wist ik van tevoren slechts het minimale: het is een Star Wars prequel over de rebellen. Het feit dat het echter een Star Wars film is brengt bepaalde verwachtingen met zich mee. Toen ik vroeg bij de bioscoop aankwam en de deuren nog dicht waren voelde je het gevoel van opwinding, elektriciteit in de lucht en de vraag was of deze film me net zou kunnen verrassen als The Force Awakens vorig jaar. Dat lees je in m’n Rogue One recensie… Lees verder

Doctor Strange (2016) – Recensie

Recensie Doctor Strange

Alhoewel we jaarlijks van Marvel diverse nieuwe superheldenfilms krijgen van de bekende karakters uit de Avengers, neemt de studio elk jaar ook een risico (tot op zekere hoogte, want ze volgen wel een bepaalde formule) door een relatief onbekend karakter naar het grote doek te brengen. Dat werkte eerder prima voor Guardians of the Galaxy en Ant-Man en nu is het dus de beurt aan Doctor Strange. Lees verder

Francofonia (2015) – Recensie

Recensie Francofonia

Hoe staat het met jullie Blindspot films? Alhoewel deze film niet in m’n rijtje stond van films voor dit jaar (en ik moet eerlijk bekennen dat ik de komende maanden flink moet gaan kijken om ze allemaal te zien), heeft het wel een link met mijn Blindspot films. Deze film is namelijk geregisseerd door Aleksandr Sokurov, die ook verantwoordelijk was voor Russian Ark. Dat was een 99-minuten durende film met 2000 personen die in één shot was opgenomen. Indrukwekkend om te horen, maar de film zelf was niet aan mij besteed. In m’n eigen woorden: “Er is geen plot, geen karakterontwikkeling en niets om je echt te kunnen boeien”. Het kan altijd zijn dat één film van een regisseur je echter niet ligt, dus Francofonia was de tweede kans. Was dat ook meteen de laatste? Lees verder

Suicide Squad (2016) – Recensie

Recensie Suicide Squad

Terwijl de diverse helden het in de films tegen elkaar opnemen is dat ook het geval tussen de studio’s. Disney’s Marvel Studios heeft hit na hit gehad sinds ze het Marvel Cinematic Universe hebben neergezet. DC (in samenwerking met Warner Bros) heeft dat ook geprobeerd, maar als je naar hun afgelopen vijf films kijkt, Jonah Hex, Green Lantern, The Dark Knight Rises, Man of Steel en Batman v Superman: Dawn of Justice, dan is hun “track record” niet echt heel positief. Het was dan ook met gepaste voorzichtigheid dat ik hun nieuwste film ging kijken. Het was het afgelopen jaar nagenoeg onmogelijk om de marketing rond deze film te ontwijken (wat me desondanks toch redelijk goed gelukt is) en ik hoopte dat dit eindelijk weer eens een DC-film zou zijn waar ik wel van zou genieten. Is Suicide Squad dat gelukt? Lees verder

Eye in the Sky (2016) – Recensie

Recensie Eye in the Sky

Oorlogen zijn al zo oud als de mensheid en het beschermen en/of uitbreiden van grondgebied en idealen vormt vaak de basis. Toch is sinds de tweede wereldoorlog oorlogsvoering ingrijpend veranderd. Wist je vroeger nog dat je als land soldaten zou verliezen, is dat nu niet altijd meer het geval. De introductie van drones is daar een goed voorbeeld van. Je piloten zitten veilig op de grond aan de andere kant van de wereld (iets wat bijvoorbeeld Good Kill al liet zien) en het enige verlies wat je dan kan leiden is van je materieel en een deuk in je PR-imago als een missie niet gaat zoals gepland. En helaas gaat dat nog wel eens mis, zoals regelmatig in het nieuws voorbij komt. Alhoewel er ook voor oorlogen regels gelden is het een situatie waar emoties hoog oplopen, partijen hun doelen willen bereiken en daar de regels nog wel eens willen uit proberen te rekken. Dat is ook het geval in Eye in the Sky. Lees verder

Independence Day: Resurgence (2016) – Recensie

Independence Day Resurgence recensie

Voordat ik de nieuwe Independence Day bezocht besloot ik het origineel maar weer eens te kijken. Ik weet niet meer of ik die film oorspronkelijk in de bioscoop gezien heb, maar het zal ongeveer twintig jaar geleden zijn. Ik kon me nog herinneren dat het vreemd was dat iemand z’n laptopje in kon pluggen op een buitenaards schip en makkelijk een virus kon uploaden en de grote lijnen, maar de verdere details was ik vergeten. En wat een plezier was het om Independence Day weer te kijken! Het biedt namelijk precies wat ik van een rampenfilm verwacht: een aantal karakters waar je net genoeg over weet om met ze mee te leven, indrukwekkende verwoesting en het overwinnen van schijnbaar onmogelijke situaties. Daarnaast werd er, naast CGI, veel gebruik gemaakt van praktische effecten en miniaturen waardoor het allemaal nog overtuigender overkwam. Maar wat moest ik dan verwachten van een vervolg? Lees verder