Na American Honey of Rosario Dawson in Kids of Jennifer Lawrence. Ze waren in staat om voor de camera enorm natuurlijk over te komen en een blijvende indruk te maken. Het vergt een enorm goed oog van een regisseur of iemand in casting. In Dirty God speelt Vicky Knight de hoofdrol. Ze had nog nooit geacteerd en sloeg lange tijd het aanbod om de hoofdrol in Dirty God te vertolken af. Na doorzetten van de regisseur stemde ze toch uiteindelijk toe en weet ze in deze titel een sterk karakter neer te zetten.
Ze speelt Jade, een jonge moeder die moet leren leven met de gevolgen van een zuuraanval. Haar gezicht en lichaam bevatten zware littekens en het is moeilijk voor haar om om te gaan met reacties van anderen en zich weer zelfverzekerd te voelen.
Dirty God is geen film die je opzet om je goed te voelen. De omstandigheden waarin Jade verkeert zijn alles behalve rooskleurig. Haar moeder steunt haar niet echt een noemt zegt tegen Jade’s dochter dat Jade een vriendelijk monster is, haar collega’s maken grappen over haar en zo zijn er nog meer van zulke situaties. Er zijn lichtpuntjes, maar die lijken elk moment gedoofd te kunnen worden. Met een relatief dun plot is dit geen film voor iedereen. Toch weet Knight, die zelf een heftige brand als kind overleefde en daar zware brandwonden aan over hield, de film een hart te geven en is ze niet bang om zichzelf (ook letterlijk) bloot te geven. Je voelt door het overtuigende acteerwerk met haar mee, ook al is dit haar eerste rol.
Deze staat nog steeds op mijn lijstje. Wordt er waarschijnlijk één voor thuis.
Heb ‘m dankzij de distributeur thuis kunnen kijken, maar waarschijnlijk wel eentje die je zult kunnen waaarderen.
Pingback: Mug (2018) – Recensie | De Filmkijker