De verdwenen bioscopen van Rotterdam: Prinses Theater

Verdwenen bioscopen van Rotterdam Prinses Theater

Eén van de leukste series om te doen op De Filmkijker is deze, waarin ik kijk naar de rijke bioscoophistorie van Rotterdam. Toen ik hier in 2012 mee begon, simpelweg omdat ik meer wilde weten over de eerste bioscoop waar ik een film zag, is uiteindelijk een project geweest waar ik na vijf jaar toegekomen ben aan de laatste bioscoop (die er na de tweede wereldoorlog nog stond). In die tijd is ook de vorm waarin de artikelen schreef veranderd. Waren de transformaties tussen toen en nu te zien in YouTube filmpjes, later is dit verandert in de vorm waarbij je zelf kan schuiven tussen dezelfde locatie op verschillende momenten. Ook de manier waarop ik foto’s maak is niet langer hetzelfde. Eerst deed ik dit nog met een camera die ik vergeleek met een foto op een telefoon, nu is dat gedeeltelijk met een app en daarna Affinity Photo. Inmiddels heb ik 21 voormalige bioscoopgebouwen behandeld. Tijd om nu naar de 22e en laatste te kijken: het Prinses Theater op de Schiedamseweg in Delfshaven.

Bol.com AlgemeenBol.com Algemeen

De bioscoop begon z’n leven in april 1914 als de Concordia Bioscope, maar had het vanwege de eerste wereldoorlog moeilijk. Twee jaar later, in maart, werd het de Alcazar Bioscope en weer een later jaar later, op 1 augustus 1917 opende het Prinses Theater haar deuren (aanvankelijk onder de naam Princes Variété). Het was in handen van de Rus A. Chermoek (die ook Corso bezat), een voormalig kleermaker die op doorreis was naar Amerika maar tijdens zijn verblijf het besluit nam om in Rotterdam te blijven. Het wordt de familiebioscoop van Delfshaven, waarbij de films door een zevenkoppig orkest worden begeleid. Tijdens de pauze treden diverse artiesten op.

De bioscoop werd in 1928 verbouwd en directeur Chermoek krijgt een schilderij aangeboden dat de zaal laat zien, dat plaats bood aan ongeveer 700 mensen:
Interieur Prinses Theater jaren 30

Tijdens de tweede wereldoorlog wordt de bioscoop onteigend door de Duitsers en Chermoek overleeft de oorlog niet. In 1945 wordt het bedrijf echter door zijn familie voortgezet, eerst door zijn weduwe, daarna hun kinderen.

De bioscoop in 1948:

Tijdens het 40-jarige bestaan:

Toch viel uiteindelijk het doek voor deze bioscoop in 1973. Daarna bleef het gebouw wel in gebruik en werd de zaal gebruikt voor bijeenkomsten en feesten.

Bronnen:
Cinema Context
“Fantasie, illusie en betovering, herinneringen aan Rotterdamse bioscopen” van Herman Romer
“Over stalles, Rotterdam en het witte doek en parket” van Henk Berg
Gemeentearchief Rotterdam

Bekijk ook:
De verdwenen bioscopen van Rotterdam

2 thoughts on “De verdwenen bioscopen van Rotterdam: Prinses Theater

    • Ik ook niet totdat ik deze serie deed. Het gebouw kende ik wel, heb jaren in de straat er recht tegenover gewoond, maar niet dat het ooit een bioscoop was. Dit was de laatste voor Rotterdam. Volgende aantal gaan over Paramaribo 🙂

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *