T2 Trainspotting (2017) – Recensie

T2 Trainspotting recensie

Er is een moment in dit vervolg op Trainspotting dat er gezegd wordt: “Je bent hier voor de nostalgie”. Dat is helaas ook het gevoel dat menig kijker waarschijnlijk over zal houden aan T2. De originele film uit 1996 viel op door z’n verhaal over drugsverslaafden, de gekke karakters en schokkende momenten. Is het nodig om meer dan 20 jaar later karakters als Renton (Ewan McGregor), Spud (Ewen Bremner), Sick Boy (Jonny Lee Miller) en Begbie (Robert Carlyle) weer te bezoeken om te zien waar ze nu in hun leven staan?

review t2 Trainspotting

Na 20 jaar in Amsterdam te hebben geleefd besluit Renton terug te keren naar Schotland om daar de mensen die ooit vrienden van hem waren en van wie hij in de vorige film een hoop geld heeft meegenomen, weer op te zoeken. Die ontmoetingen verlopen, zoals verwacht, niet altijd even makkelijk. Toch blijven Sick Boy en Renton na wat hobbels te hebben genomen met elkaar omgaan om samen een nieuw project van de grond te krijgen. Ondertussen probeert Spud eindelijk van z’n verslaving af te komen.

” erg lange zit…”


 Ondanks de herkenning en het nostalgisch gevoel om de karakters weer te zien, waarbij bijvoorbeeld het bekend “Choose life” een update krijgt is dit vervolg met z’n speelduur van twee uur toch wel een erg lange zit. Er zijn momenten die werken en daadwerkelijk leuk zijn om te zien, maar toch overheerst het sentiment dat het misschien beter was geweest om niet terug te keren naar deze bron.

4 thoughts on “T2 Trainspotting (2017) – Recensie

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *