Pandora (2016) – Recensie

Recensie Pandora

Waarom houden we er van om rampenfilms te bekijken? Het is een interessante vraag, want er gebeuren zoveel verschrikkelijke dingen met een hoop mensen in dit soort films en toch vinden we het “leuk” om ze te zien. Als je echter dit genre beter bekijkt realiseer je je dat de rampen wel een essentieel onderdeel zijn, maar dat hetgene waar we als kijker zo door gepakt worden het menselijke verhaal zijn. De film focust zich namelijk op een kleine groep mensen, die ondanks de verschrikkingen om hen heen er alles aan doen om te overleven of bereid zijn zichzelf op te offeren als ze daardoor anderen kunnen redden. Overleven zit in ons DNA en het is misschien daarom dat we zo meeleven met de personages.

Review Pandora

Pandora is een Zuid-Koreaanse rampenfilm die draait om een kerncentrale. Met Fukushima nog vers in het geheugen is het een “hot topic” en zoals in het echte leven vindt hier een ongeluk plaats. Jae-Hyeok (Kim Nam-Gil) woont samen met z’n moeder, schoonzus en neefje in een klein dorpje dat volledig afhankelijk is van de lokale kerncentrale voor werk. Hij werkt er zelf ook, maar droomt ervan in het buitenland genoeg geld te verdienen zodat hij de mensen om hem heen mee kan nemen en ergens anders kan gaan wonen. De kerncentrale is al tientallen jaren oud en wanneer er een aardbeving plaatsvindt gaat het volledig mis. Op verschillende nivo’s probeert men alles te doen om erger te voorkomen, maar als op het hoogste nivo informatie wordt achtergehouden worden er geen optimale besluiten genomen, waardoor de situatie verergert. Zowel de mensen in de centrale als die daarbuiten moeten moeilijke keuzes maken om te overleven.

“achtbaan van emoties…”

 
De spanning wordt goed opgebouwd, waarbij er voldoende tijd wordt gespendeerd aan het introduceren van de diverse karakters. Geen extreem korte introducties dus, waardoor je meer met de personages meeleeft. En die krijgen nogal wat te verduren, waardoor je meer dan twee uur door een achtbaan van emoties gaat. De kleine overwinningen, grote tegenslagen en de hoop dat men zal overleven. De focus wisselt tussen de familie die zo ver mogelijk van de rampplek vandaan probeert te komen en de mannen die er alles aan proberen te doen om te voorkomen dat de situatie nog erger wordt. Het gevoel van schaal, dat het impact op miljoenen mensen heeft en men probeert weg te komen wordt overtuigend gerealiseerd en visueel is er maar weinig op de film aan te merken. Het menselijke verhaal krijgt genoeg aandacht, waardoor deze rampenfilm realistisch aanvoelt en ver wegblijft bij het spektakel van bijvoorbeeld een San Andreas.

Deze film is beschikbaar via Netflix

Bol.com AlgemeenBol.com Algemeen

2 thoughts on “Pandora (2016) – Recensie

  1. Ik was vroeger echt weg van rampenfilms. Iets als Deep Impact (’98) maakte toen enorme indruk op videoband, terwijl dat helemaal niet zo’n fantastische film is (als ik er nu naar zou kijken). Verder keek ik ook veel van die B-miniseries die ik nu ook nauwelijks meer door zou komen.

    Ik vind het eigenlijk wel interessant hoe zoiets verandert; nu is het rampenfilm-(sub)-genre meer één van de vele genres die ik wel kan waarderen.

    • Je bent niet de enige, ik kan er ook wel van genieten, maar in sommige gevallen…vooral als het gebaseerd is op echte gebeurtenissen….dan heb ik altijd wat meer bedenkingen erbij.

Leave a Reply to Tim Bouwhuis Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *