Moonlight (2016) – Recensie

Recensie Moonlight

De hoeveelheid ervaringen die we dagelijks te verwerken krijgen is enorm. Toch zul je de meeste binnen een paar uur vergeten zijn. Weet jij nog wat je vorige week maandag gegeten hebt? Tenzij dat een maaltijd was die heel bijzonder was of bij een speciale gelegenheid, zal je je het niet meer kunnen herinneren. De momenten die je bijblijven zijn die waarbij er veel emotie was. Als je terugkijkt naar je eigen leven en de momenten die belangrijke voor je zijn, misschien zelfs bepalend, speelt emotie vaak een erg belangrijke rol.

Review Moonlight

Chiron is een kleine, stille en onzekere jongen die door iedereen “Little” wordt genoemd en constant wordt gepest. Wanneer hij zichzelf in een leegstaand huis opsluit om te ontsnappen aan een aantal pestkoppen komt hij in aanraking met Juan (Mahershala Ali), een lokale drugsdealer. Hij neemt hem mee naar een restaurant om hem op z’n gemak te laten voelen, maar de jongen blijft stil. Het is pas later als ze bij z’n vriendin zijn dat hij begint te praten. Chiron’s moeder (Naomie Harris) is niet blij dat hij met Juan omgaat. Naarmate de tijd vordert raakt ze verslaafd en blijft Chiron worstelen met zichzelf. Als kind, tiener en als volwassen man.

” veel emotie…”


 Moonlight slaagt er op voortreffelijke wijze in om de kijker de belevingswereld van Chiron te laten voelen. Iemand die niet veel praat en wiens emoties soms overweldigend zijn en wiens ervaringen hem vormen tot de persoon die hij aan het einde van de film is, door die paar bijzondere (en heftige) momenten in zijn leven. De drie acteurs die het karakter vorm geven, spelen hem allemaal op dezelfde manier waardoor je geen moment twijfelt dat je naar hetzelfde personage zit te kijken. Met een paar blikken zijn ze in staat veel emotie over te brengen. De film snijdt gevoelige onderwerpen aan die spelen in de gemeenschap waarin Chrion leeft, zoals wanneer de drugsverslaafde moeder de dealer aanspreekt op het feit dat hij doet of hij beter is dan haar omdat hij voor haar zoon zorgt, maar tegelijkertijd haar kapot maakt, maar ook homoseksualiteit komt aan bod. Door het meeslepende verhaal, mooie cameravoering en soms dromerige composities is Moonlight een film die onder je huid gaat zitten.

Bol.com AlgemeenBol.com Algemeen

21 thoughts on “Moonlight (2016) – Recensie

    • Hidden Figures heb ik veel goede dingen over gehoord, ben echt benieuwd. Fences weet ik niet heel erg veel vanaf behalve dat Denzel er in speelt.

  1. Pingback: Imperial Dreams (2014) – Recensie | De Filmkijker

Leave a Reply to Nostra Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *