Eén van de meest indrukwekkende nieuwe shows dit najaar is HBO’s Westworld. Niet alleen het concept van de show, van een realistische western wereld die bevolkt wordt door androids en door rijken bezocht wordt om hun fantasieën te leven, maar ook de look maken dit wat mij betreft een must see. En dan heb ik het nog niet eens gehad over de indrukwekkende cast, met onder andere Jeffery Wright en Anthony Hopkins. Toch is het idee van de serie niet origineel. Het begon allemaal met deze film uit 1973, die een vervolg kreeg in de vorm van Futureworld en zelfs een spinoff TV-serie had (Beyond Westworld), die na een aantal afleveringen gecancelled werd. Naar aanleiding van de eerste paar afleveringen van de HBO-serie was ik echter nieuwsgierig naar de film waar het allemaal mee begon.
In de toekomst heeft het bedrijf Delos heeft een pretpark voor volwassenen opgezet waar bezoekers voor 1000 dollar per dag (met inflatie zou dat nu 5500 dollar zijn) kunnen doen wat ze willen met androids die geprogrammeerd zijn om niemand pijn te doen. In drie verschillende werelden, West World, Medieval World en Roman World kunnen ze zich uitleven. Voor velen betekent dat een paar dagen van seks en geweld. Peter Martin (Richard Benjamin) bezoekt voor de eerste keer Westworld, samen met z’n vriend John Blane (Brolin) die al eerder is geweest (de HBO show doet ongeveer hetzelfde). Wat echter begint als een wild west avontuur verandert al snel in een nachtmerrie wanneer blijkt dat de robots in het park dodelijk kunnen zijn.
Je ontkomt er na het zien van de film niet aan om meteen een vergelijking te maken met de huidige serie. Wat dan meteen opvalt is hoeveel meer diepgang de serie in een paar afleveringen heeft dan de gehele film. Daar kan de film natuurlijk niets aan doen, maar juist door de serie heb je die verwachting wel. De schaal van de wereld is hier ook kleiner en het draait vooral om de ervaringen van de twee protagonisten (de vader van Josh Brolin lijkt trouwens erg op Christian Bale) en hun interactie met de “man in black”. Yul Brynner is als de “gunslinger” fantastisch dreigend en zijn karakter zou je als inspiratie kunnen zien voor de latere terminator. De manier waarop hij de wereld ziet wordt ook getoond en het is de eerste film die daarvoor digitale technieken gebruikte. Een goede film is het niet te noemen, maar als prototype voor een indrukwekkende tv-serie en bron van nieuwe theorieën leuk om een keer te zien.
Ik weet nog dat ik de film behoorlijk indrukwekkend vond toen. Is echter al heel lang geleden dat ik hem zag… en ik vond Yul Brynner subliem!
Waarschijnlijk had ik er een iets andere mening over gehad als ik de serie nog niet gezien had. Als dat wel zo is, dan zijn er zoveel overeenkomsten en zie je hoeveel beter het verhaal uitgewerkt kan worden. Alhoewel Futureworld niet echt goed schijnt te zijn wil ik die ook nog wel bekijken.
De film heb ik nooit gezien en het boek heb ook niet gelezen dus ik kijk blanco naar de tv-serie en ik vind het geweldig. Goed geacteerd en mooie ensceneringen. En een intrigerend verhaal.
Ik ben nog niet helemaal bij (moet de nieuwste nog zien), maar zo interessant/goed gemaakt en leuk om alle theorieen er op na te lezen.
Anthony Hopkins vind ik een enorme held en alleen daarom ga ik die serie waarschijnlijk eens kijken. Wel humoristisch dat Michael Crichton zoveel over themaparken schrijft. Ook Jurassic Park is van hem.
Ja, inderdaad grappig dat hij het concept op verschillende manieren heeft uitgewerkt.