Sausage Party (2016) – Recensie

Hoeveel ouders zullen de komende weken nietsvermoedend met hun kinderen naar Sausage Party gaan? Ik hoop dat de bioscopen waar de film draait personeel bij de deur hebben staan die er voor zorgt dat de classificering van 16 jaar strikt wordt nageleefd, want anders zullen er waarschijnlijk veel getraumatiseerde kinderen met boze ouders bij hen aankloppen. Want ook al is dit een tekenfilm, het is er echt eentje voor volwassenen. Eentje met grof taalgebruik, sex en vele “schokkende” momenten.

Ken je nog het moment uit de originele Toy Story, waarin de groene buitenaardse wezentjes “The Claw” als hun god zagen en vereerd waren als ze gekozen werden? Dat is ook het idee van Sausage Party, die zich voornamelijk afspeelt in een supermarkt. Hier zijn het alle producten die in de schappen te vinden zijn die tot leven zijn gebracht en elke ochtend een lied zingen in de hoop dat ze door de goden (in dit geval het winkelend publiek) gekozen worden zodat ze naar een betere plek gaan. Het worstje Frank (Seth Rogen) en zijn vriendin Brenda (Kirsten Wiig), een broodje, kunnen niet wachten om de winkel te verlaten, zodat ze eindelijk samen kunnen komen. Wanneer ze gekozen worden is er echter een pot honing mosterd die terug is gebracht die verkondigt dat het verhaal over de goden één grote leugen is. Frank besluit op zoek te gaan naar de waarheid.

 Grof, plat, maar toch leuk, dat was mijn gevoel bij het zien van Sausage Party. En als je kijkt naar het schrijversteam achter de film dan snap je ook waarom. Seth Rogen, Evan Goldberg en Jonah Hill zijn er namelijk voor verantwoordelijk en die hebben dat genre goed onder de knie. De film zou je kunnen zien als een kritiek op religie, maar het is meer dan dat. Zo komt bijvoorbeeld ook het Joods/Palestijnse conflict ter sprake in de vorm van een falafel en een bagel die ruzie maken, maar de film bevat ook een lesbische taco en een bad guy in de vorm van een spuit waarmee vrouwen zich privé kunnen opfrissen. En met die elementen slagen ze er in veel geslaagde grappen te maken en zoiets gewoons als het laten vallen van je boodschappen om te toveren in een waar (maar hilarisch) slagveld. Spreken dat soort dingen je aan en voel je je niet zo snel beledigt dan moet je de film zeker een kans geven, maar niet iedereen zal ‘m even leuk vinden. Vooral niet de ouders die niet van tevoren onderzocht hebben waar ze hun kinderen mee naar toe nemen.