Naarmate je ouder wordt begin je steeds meer na te denken over je leven. Over wat je nog wilt bereiken, wat belangrijk voor je is, wat je misschien anders wilt doen en hoe je je financiën nog beter kan inrichten zodat je vaste lasten lager worden zodat je meer kan doen met minder geld. Dat komt rond de veertig/vijftig vooral omdat je dan vaak al van alles bereikt hebt, (hopelijk) relatief gelukkig bent en langzaam ziet dat je ouders ook niet het eeuwige leven hebben.
Die realisatie treft iedereen anders en je levenservaring en persoonlijkheid bepalen hoe je daar vervolgens mee om gaat. De hoofdpersoon in Mia Madre, de Italiaanse Margherita (Margherita Buy), worstelt ook met die existentiële vragen. Het gaat niet goed met haar moeder en ze zit als regisseur midden in uiterst stressvolle opnames van haar nieuwe film.
Die opnames worden nog bemoeilijkt wanneer Barry Huggins (John Turturro, die zich helemaal uitleeft in z’n rol), een acteur uit Amerika, in Italië aankomt. Margherita haalt hem op van het vliegveld en Barry weet niet wie ze is en maakt zelfs avances. Op de set blijkt hij ook nog eens een bron van problemen te zijn doordat hij teksten vergeet of z’n Italiaanse uitspraak slecht is. Haar persoonlijke problemen met een verbroken relatie en haar moeder die opgenomen is in het ziekenhuis en snel achteruit gaat zorgen ervoor dat ze nog maar moeilijk haar emoties onder controle kan houden.
Mia Madre is een film die qua opbouw niet altijd even toegankelijk is. Verschillende momenten lopen vaak door elkaar heen. Soms ben je op de set van de film, dan is Margherita bij haar moeder, soms zie je een flashback, maar ook droomscènes zijn aanwezig. Regisseur Nanni Moretti (die de broer van Margherita speelt) probeert hierdoor waarschijnlijk de kijker het gevoel te geven van de mentale staat waarin de hoofdpersoon zich bevindt, maar ik kan me voorstellen dat er kijkers zijn die dat verwarrend vinden. Zelf had ik daar geen issue mee (maar als ik deze ‘s avonds laat gezien zou hebben misschien meer) en is de film een interessante visie op de manier waarop iemand omgaat met het verlies van controle op haar leven. Buy weet dat goed uit te beelden. Mia Madre is misschien geen film die een heel breed publiek aan zal spreken, maar die mij wel wist te raken.
Ben je zelf erg benieuwd naar deze film hou De Filmkijker dan in de gaten, want ik geef zeer binnenkort drie DVD’s van deze film weg.
Deze staat nog op onze blindspot lijst van dit jaar. Benieuwd naar 🙂
Er is een winactie voor deze film….dus je kan er kans op maken 🙂
Dit klinkt interessant. Ik vond Moretti’s La Stanza Del Figlio ook echt de moeite waard dus hopelijk is deze qua kwaliteit net zo goed.
Dit was de eerste film die ik van hem zag, maar ben wel benieuwd naar meer van z’n werk.