Vaak zijn we als mensen geneigd om ons te focussen op nieuwe dingen. Op het gebied van films en series voelen we (vooral als je blogt over films) genoodzaakt om zo snel mogelijk te zien wat er net uitgekomen is. Daardoor willen we nog wel eens vergeten om stil te staan bij wat we al hebben en mogelijk in het verleden gemist hebben. Vooral als het gaat om oudere films is het soms moeilijk om er achter te komen wat films zijn die de moeite waard zijn, maar niet voorkomen in de “klassiekers” lijsten. Zelf had ik bijvoorbeeld nog nooit van Juggernaut gehoord, totdat ik onderzoek deed naar films met bommen erin. Het schijnt de eerste film te zijn die bij het onschadelijk maken van een bom de keuze verfilmde tussen het knippen van een rode of een blauwe draad, iets wat daarna in meer films gedaan is.
Het verhaal speelt zich voornamelijk af op het cruiseschip SS Britannic die aan een cruise is begonnen over de Atlantische Oceaan en 1200 gasten aan boord heeft. De eigenaar van de rederij, Nicholas Porter (Ian Holm) krijgt echter een telefoontje van de mysterieuze Juggernaut die hem verteld dat hij zeven tonnen met explosief materiaal op de SS Britannic heeft geïnstalleerd en dat deze de volgende ochtend zullen ontploffen, tenzij hij wordt betaald. Vanwege het zware weer op zee kan er geen evacuatie plaats vinden en bomexpert Anthony Fallon (Richard Harris) wordt samen met een team bij de boot gedropt om te proberen de bommen onschadelijk te maken. Tegelijkertijd probeert Scotland Yard, onder leiding van John McLeod (Anthony Hopkins), Juggernaut te lokaliseren.
De film is geïnspireerd door ware gebeurtenissen in 1972, alleen bleken er toen geen bommen aanwezig te zijn. Hier is dat wel het geval en dat levert een vermakelijke film op. Indrukwekkend zijn de shots van een echt cruiseschip dat door zwaar weer vaart, het droppen van de bomexperts in het water en het beklimmen van de reusachtige boot. Als het gaat om het onschadelijk maken van de bommen, weet de film de spanning erg goed op te bouwen en is Richard Harris overtuigend als iemand die een expert is op zijn vakgebied. De verdere gebeurtenissen op het schip tussen diverse gasten komen niet altijd even goed uit de verf, maar desondanks slaagt Juggernaut er in om je als kijker op het puntje van je stoel laten zitten.
Ik heb deze lang geleden eens gezien. Ik kan me herinneren dat ik bij sommige scenes op het puntje van de stoel zat. Misschien weer eens kijken, wil dan toch weten hoe je 30 jaar later naar een film kijkt.
Dat is inderdaad interessant om te zien of het nog steeds hetzelfde effect heeft 🙂