The Truman Show (1998) – Recensie

Recensie The Truman Show

The Truman Show is zo’n film die ik in een ver grijs verleden ooit wel eens heb gezien, maar waar ik me nog maar bijzonder weinig van kon herinneren. Ik wist nog het uitgangspunt, dat Truman Burbank (Jim Carrey), vanaf dat hij een baby was opgroeide in een wereld die speciaal gebouwd was voor “The Truman Show”, waarbij hij elk moment van z’n leven door iedereen op TV kon worden bekeken en iedereen om hem heen acteurs waren. Ik wist ook dat hij hier op een gegeven moment achter komt en waar dat uiteindelijk toe zou leiden, maar verder details waren me totaal ontschoten. Tijd dus om deze film, die trouwens om het moment in IMDB top 250 van beste films staat, weer eens opnieuw te bekijken.

Review The Truman Show

Tegenwoordig kan je geen kanaal opzetten of er is wel een “reality show” te vinden, maar ten tijde van deze film was het concept nog niet zo wijdverspreid. De serie Big Brother, waar overal in een huis camera’s hingen en alles gefilmd werd, zou pas in 1999 van start gaan. Het concept hier is prachtig uitgewerkt. Elke centimeter van de wereld waarin Truman leeft (een gigantische koepel waar elk element kan worden gemanipuleerd) heeft een camera, de personages om hem heen spelen allemaal hun rollen op het moment dat hij ergens komt en dat wordt allemaal de huiskamers ingeslingerd door Christof (Ed Harris), die in het zenuwcentrum van de show zit, verborgen achter de maan. Wanneer Truman zich realiseert dat er misschien iets aan de hand is, is het Christof die de belangrijke beslissingen moet nemen die impact op Truman hebben als op de show.

“mooie film over het najagen van je dromen…”


 Wat ben ik blij dat ik deze film weer eens opnieuw heb opgezet, want ik was vergeten hoe goed deze was. Jim Carrey speelt zijn rol goed zonder gebruik te hoeven te maken van zijn komisch talent. Het is een serieuze rol van iemand die een droom heeft en zich realiseert dat alles om hem heen niet is wat het daadwerkelijk is. Dat is een thema dat altijd interessant is (denk bijvoorbeeld aan The Matrix) en The Truman Show werkt dat goed uit.

Truman ziet af en toe de oneffenheden in de wereld, het artificiële als hij op plekken komt wij haar niet mag zijn. Maar ook zijn “tegenspelers” in de wereld lukt het niet altijd om in hun rollen te blijven waardoor ze laten zien wie er achter het masker zit. Het is een mooie film over het najagen van je dromen, ook al probeert alles en iedereen je daarvan te weerhouden.

18 thoughts on “The Truman Show (1998) – Recensie

  1. Dit is zo’n film die dus al jaren in mijn kast ligt, maar waar ik simpelweg niet aan toekom. Maar nu ik je recensie heb gelezen moet ik hier snel voor gaan zitten!

  2. ‘The Truman Show’ is één van de mooiste films ooit gemaakt, naar mijn bescheiden mening. Jim Carrey bewijst hier dat hij, net als Robin Williams, een fantastisch acteur is. Peter Weir, regisseur van dienst, maakt het liefst films over mensen die in een omgeving wonen of terecht komen waar ze eigenlijk niet thuis horen (Dead Poets Society, Witness, The Truman Show, enz.). Een prachtige film…

  3. Ik heb The Truman Show toentertijd in de bios gezien, maar ik was er niet zo weg van. Misschien moet ik de film ook weer eens kijken, misschien dat ik het nu beter kan waarderen.

    • Hmmm, ben dan inderdaad benieuwd wat je er nu van vindt. Ik heb dat af en toe ook wel met films, die vervolgens bij een tweede kijkbeurt ineens een stuk beter overkomen.

  4. Ik denk dat ik deze ongeveer een jaar geleden weer voor het laatst heb gezien want dit is ook één van mijn favo films. Schitterend verhaal en zeker als je beseft dat de reality shows nog helemaal niet zo vanzelfsprekend waren.

    • Het was voor mij te lang geleden, dus ben blij dat ik ‘m weer eens heb opgezet. Inderdaad een periode waar reality tv nog amper bestond zoals dat op het moment is.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *