The Missing (2014) – Seizoen 1 – Serie recensie

Recensie The Missing

2006, vakantietijd. Het Britse gezin Hughes reist samen met hun zoontje Oliver naar Frankrijk toe om lekker te ontspannen. Helaas krijgen ze onderweg problemen met de auto en moeten ze noodgedwongen overnachten in het dorpje Chalons du Bois. Om het toch gezellig te houden gaat vader Tony (James Nesbitt) met zijn zoontje zwemmen. Het is gezellig druk in het zwembad vanwege de wereldkampioenschappen en wanneer Tony nog even een drankje wil halen voor hem en z’n zoontje overkomt hem iets dat geen enkele ouder wil meemaken: In een paar seconden raakt hij Tony uit het oog en kan hem niet meer vinden. In paniek gaat hij op zoek, maar tevergeefs.

Bespreking The Missing

Nu heeft Frankrijk een goed systeem om bekend te maken dat kinderen vermist zijn en al snel worden Tony en zijn vrouw Emily (Frances O’Connor) in een stroomversnelling van media aandacht getrokken. Veel bruikbaars levert dit echter niet op. Wat The Missing uniek maakt is dat het niet alleen de verhaallijn uit 2006 vertelt, maar ook acht jaar later in 2014. Hierdoor weet je als kijker al dat Oliver niet is gevonden. Je zou denken dat dit de spanning er minder op maakt, maar dit is zeker niet het geval. Tony heeft zijn zoektocht nog steeds niet opgegeven en volgt de kleinste aanknopingspunten in de hoop zijn zoon nog steeds te kunnen vinden. Iets dat niet gewaardeerd wordt door de lokale politie. De (begrijpelijke) obsessie van Tony betekent namelijk veel ongemak voor anderen, die het verleden achter zich proberen te laten.

Review The Missing

Toch ziet voormalig detective Julien Baptiste (Tchéky Karyo) reden om Tony op te zoeken en mogelijk de zaak weer te heropenen, waarbij de vraag is of ze de verdwijning ooit op zullen kunnen lossen. Aangezien The Missing uit slechts acht afleveringen bestaat en ook nog eens draait om twee verschillende verhaallijnen op verschillende momenten in de tijd is het een serie die geen enkel rustig moment kent. De twee verhaallijnen zijn zeer goed verweven, waardoor de kijker langzaam maar zeker meer informatie krijgt over wat er in 2006 zich allemaal heeft afgespeeld en hoe dat de Tony en Emily van 2014 heeft gevormd.

The Missing Recensie

Het is een serie waarbij ieder personage diepgang heeft en de motivatie om bepaalde dingen te doen soms voor anderen verborgen blijft. Het hart van de serie zijn echter Tony en Emily, waarbij de focus vooral ligt op Tony die zeer overtuigend neergezet wordt door James Nesbitt. Hij speelt hem als een man die het verleden niet los wil laten en z’n frustratie op allerlei manieren uit in de hoop dat het z’n vermiste zoontje terug zal brengen. Emily wordt door Frances O’Connor neergezet als een vrouw die door allerlei emoties gaat, soms haar man allerlei dingen verwijt, maar ook alles achter zich probeert te laten, terwijl ze stiekem toch blijft hopen op het moment dat ze haar kind weer in haar armen kan sluiten.

“complex en zeer emotioneel…”


 The Missing weet de kijker van begin tot einde te boeien. Het verhaal is complex en zeer emotioneel en je hoopt constant dat de ouders hun jongen weer zullen vinden. Een gevoel dat nog versterkt wordt als je zelf ook kinderen hebt. Het is makkelijk voor te stellen dat je je zoon of dochter in een onbewaakt moment (hoe klein ook) uit het oog verliest en die angst is onbeschrijfelijk. Dankzij het prima acteerwerk en een sterk script is The Missing een korte, maar zeer krachtige serie om in een paar avonden te kijken.

The Missing is te bekijken via Netflix

14 thoughts on “The Missing (2014) – Seizoen 1 – Serie recensie

    • Ja, inderdaad een serie die indruk maakt. Las laatst dat er mogelijk een tweede seizoen komt, maar dan weer een ander verhaal. Zou ik helemaal niet erg vinden.

    • Hoorde er ook toevallig over toen ik naar de Movieinsiders podcast luisterde en ben blij dat ik het een kans gegeven heb.

  1. Ik wil deze nog graag begluren, maar het leven van een serieliefhebber is zwaar. Ik. kijk. simpelweg. te-veel. series! Het is onmogelijk om alles bij te houden. Sommige series zullen dan, helaas, het slachtoffer worden. Maar deze gaat er zeker nog eens in. No doubt about it.

    • Begrijp dat helemaal. Ik liet series lang links liggen, maar als je eenmaal er in duikt is er zo veel keuze aan goede series dat het moeilijk is om het allemaal bij te houden.

  2. Ik vond het zeer teleurstellend, soms lachwekkend. Matig geschreven, met zeer onwaarschijnlijke plotwendingen. Ik ben een luefhebber van thriller-series, en ik zal seizoen 2 nog een kans geven, maar als ik na de 1e drie afleveringen weer meer schaterlach dan in spanning achter de buis zit, dan houd ik het voor gezien,

    • Jammer, maar zelf ging ik helemaal mee met het gevoel van wanhoop en het verlies van een kind op zo’n manier. Als het je echter niet pakt dan kan dat natuurlijk ook… Genoeg andere series die ook de moeite waard zijn.

  3. Seizoen 2 is wellicht één van de beste series ooit; staat overigens helemaal los van seizoen 1. Gewoon kijken mensen en maak het niet te laat.
    liefhebbers van The missing zullen ook smullen van: broadchurch, the sinner, the disappearance, the forest (la foret), tabula rasa en de 12 van oldenheim niet.
    Nostra, misschien aparte afdeling recencies voor series?
    Veel bingeplezier!

    • Ik moet seizoen 2 nog steeds bekijken. Series kijk ik minder omdat ze zoveel tijd kosten, dus denk niet dat er een aparte afdeling voor komt

  4. Seizoen 2 is wellicht één van de beste series ooit; staat overigens helemaal los van seizoen 1. Gewoon kijken mensen en maak het niet te laat.
    liefhebbers van The missing zullen ook smullen van: broadchurch, the sinner, the disappearance, the forest (la foret), tabula rasa en de 12 van oldenheim.
    Nostra, misschien aparte afdeling recencies voor series?
    Veel bingeplezier!

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *