Na eerder vooral de verdwenen bioscopen bekeken te hebben in of dichtbij het centrum van Rotterdam, is het deze keer de beurt aan een bioscoop aan de andere kant van de rivier, in Rotterdam-Zuid: Colosseum.
Nadat Carel van Zwanenburg (1875-1930) rond 1926 zijn Luxor-theater aan de Kruiskade verkocht had maakte hij plannen om een bioscoop in Rotterdam-Zuid te openen. Hij gaf opdracht aan de architecten Ten Bosch en Le Grand voor een ontwerp van een complex met woningen, winkels, het theater en een café. Toen de kosten daarvan te hoog waren, werd het aangepast door P.Dick. Vanwege de ovale vorm die het theater zou krijgen werd door de dochter van van Zwanenburg de naam Colosseum verzonnen. Op 19 december 1929 opende Colosseum de deuren aan de Beijerlandselaan.
De zaal had 1034 zitplaatsen (bruin voor de goedkopere stoelen, groen voor de duurdere) en een groot toneel van 9 meter.
Toen in 1930 van Zwanenburg overleed, nam zijn vrouw de exploitatie over en in 1933 besloot ze het te verkopen aan de heer C. van Willigen, die enkele verbouwingen liet uitvoeren. Zo werd er neonverlichting aan de buitenkant van het gebouw bevestigd.
Het Nederlands Instituut voor beeld en geluid heeft beelden uit 1935 in het archief. Deze kunnen hier worden bekeken
Naast bioscoopfilms (meestal twee op een avond) was er in de beginjaren ook regelmatig variété voorstellingen (tot 1935). Tijdens de oorlog was ook deze bioscoop verplicht diverse Duitse films te draaien. In 1942 werd er een cinema-orgel geplaatst.
Na de oorlog trokken de bezoekersaantallen weer aan. In 1946 waren dat er meer dan een miljoen. De bioscoop werkte samen met onder andere Cineac en Victoria en hield de laatste ontwikkelingen bij. Zo liet de bioscoop in 1953 voor het eerst een 3D-film zien, House of Wax.
De groeiende populariteit van de televisie betekende echter dat er minder bezoekers waren. In 1967 werd de exploitatie door het Cineac-concern voor tien jaar overgenomen. Alhoewel er de eerste jaren nog goede films werden vertoond, begon de kwaliteit langzaam slechter te worden en werden er steeds meer karate- en seksfilms getoond. In maart 1977 viel uiteindelijk het doek voor deze bioscoop. De laatste film was “Op de Chinese vuist”. Daarna werd het theater voornamelijk gebruikt door diverse bijeenkomsten.
Meer lezen over de Rotterdamse bioscoopgeschiedenis? Steun De Filmkijker en bestel de onderstaande boeken bij Bol.com:
Bronnen:
“Fantasie, illusie en betovering, herinneringen aan Rotterdamse bioscopen” van Herman Romer
“Over stalles, Rotterdam en het witte doek en parket” van Henk Berg
Gemeentearchief Rotterdam
“Colosseum – de geschiedenis van een bioscoop in Rotterdam-Zuid” van Stichting Wijkmuseum Hillesluis (1985)
Bekijk ook:
[cgview tags=verdwenen size=small lightbox=0]
Weer een stukje geschiedenis van Rotterdam geleerd. 🙂 Had nog nooit van deze bios gehoord.
Er waren nog twee andere in Rotterdam-Zuid. Van eentje bestaat het gebouw niet meer, dus denk dat ik daar geen toen/nu foto’s voor ga maken, maar voor de andere, Metro, zal er nog een artikel verschijnen.
De Harmonie Bioscoop zat in de Gaesbeekstraat vlakbij de Maashaven 😉
Kon je gezellig sigaretje roken onder de voorstelling.
Wederom weer een genot om te lezen en te kijken!
Fijn om te horen!
Ik ben 1 keer in Colosseum geweest. Op een zondag middagmatinee. Kindervoorstelling met Fernandel. Ze draaiden gewoon het standaard voorprogramma inclusief de voorfilm. Laat die nu van Dracula zijn!! Grote paniek in de zaal. Het licht moest aan….
Dat zijn pijnlijke fouten voor een bioscoop!
Ik vind het nu, zestig jaar later wel een leuk verhaal
Ja, dat kan ik me voorstellen. Maar destijds was het natuurlijk wel iets wat veel impact had 🙂