Vraag van de week: Wat is je slechtste bioscoopervaring?

Vraag van de week

Het zal je niet verbazen dat ik als filmkijker regelmatig een bezoekje breng aan de bioscoop. Het betekent niet alleen het bekijken van een film, maar ook een ruimte/ervaring delen met tientallen of honderden anderen, die misschien niet altijd dezelfde “bioscoopmanieren” hebben als jij. Dat kan soms resulteren in een fantastische ervaring, maar er zijn ook momenten waarbij het moeite kost om door een film te komen omdat er één of meerdere personen je afleiden door bijvoorbeeld het gebruik van een telefoon. De vraag deze week is dan ook:

Wat was je slechtste bioscoopervaring?

De tijden waarop ik de bioscoop bezoek zijn meestal niet de momenten waar het superdruk is (dus bijvoorbeeld niet op zaterdag avond), wat betekent dat ik al een geruime tijd eigenlijk geen slechte ervaringen in de bioscoop gehad heb. De keer die me altijd is bijgebleven was in 2006. Ik ging toen bij Pathé naar de film Babel (wat ik overigens een erg goede film vond) met onder andere Brad Pitt en Cate Blanchett. Het vertelt een complex verhaal dat zich in verschillende landen afspeelt (Japan, Marokko, Mexico en Amerika). Links van me zaten twee jongeren van een jaar of 15/16 die waarschijnlijk nog nooit dit type film gezien hadden. Ze waren tijdens de film constant aan het praten en lachten als kleine kinderen als er een bloot lichaam te zien was. Pathé had destijds nog niet het sms systeem dus probeerde diverse keren oogcontact te maken en vroeg ze ook of ze stil konden zijn, maar zonder veel effect. De film is echter lang (meer dan 2 uur) en de twee konden de film niet aan en verlieten gelukkig halverwege de film de zaal. Het betekende echter wel dat ik een groot gedeelte van de film er niet van heb kunnen genieten/er volledig in op heb kunnen gaan.

Wat was je slechtste bioscoopervaring?

14 thoughts on “Vraag van de week: Wat is je slechtste bioscoopervaring?

  1. zo lang bioscopen als Pathe CHIPS verkopen als snackje bij de film (compleet gek word je van dat gekraak om je heen) ga ik niet meer naar dat soort bioscopen. Geef mij Lantaarn maar

    • Interessant punt. Dat is er eentje waar ik bijna nooit last van heb…enige wat ik me kan herinneren is dat er laatst iemand achter me zat met een zak chips en toen was het wel vervelend. Het liefst zou je dus geen voedsel in bioscopen willen zien?

  2. Ik heb recent een heel slechte bioscoopervaring gehad toen ik naar American Sniper ging. Het stonk naar stront in de zaal en schuin achter mij zaten meiden de hele tijd te kletsen. Zeker bij een film als Sniper vind ik het jammer dat ik er niet volledig in op hebben kunnen gaan.

  3. Ik ben ooit naar een hele enge film geweest, en er zat een enorm schrikmoment in de film, waarbij ik spontaan mijn popcornbak voor mijn ogen wilde houden. Daarbij vloog de helft van de popcorn eruit, haha. gelukkig was het rustig in de zaal en zat er niemand achter, voor of langs me (muv de vriendin waarmee ik naar de film was dan, haha) dus niemand had er last van. Anders was het waarschijnlijk voor de mensen die rondom me zaten wel een vervelende ervaring.

  4. Wat leuk dat De Filmkijker met Brad Pitt en Cate Blanchett naar de film is geweest 🙂

    Sinds geruime tijd ga ik ook niet meer in het weekend naar de film wegens te druk en te rumoerig.

    Maar ik heb wel een paar slechte ervaringen ja:
    – tijdens de sneak zat driekwart van de zaal te lachen om Billy Elliott. Wil je de film niet zien: GA. DAN. WEG. Gelukkig deed de helft van de zaal dat ook in de pauze
    – Poseidon zag ik in Rotterdam en een aantal nieuwe Nederlanders vonden het leuk om, in een verder vrijwel lege zaal, paal achter ons te gaan zitten om te praten, bellen, luid roepen, tegen stoelen aanduwen etc. Sociaal waren ze echter wel want als je er iets van zei vroegen ze of dat ik problemen had…
    – Rise of the Planet of the Apes was ook leuk toen rechts van me iemand zeker een uur lang met zijn telefoon zat te spelen
    – Meest recente mindere ervaring was Interstellar (bij de 2e keer). Richting het einde en emotionele slot had je 2 pubers die constant zo’n leeg petflesje aan het indrukken waren.

    • Hahaha, ik zat al te wachten tot iemand die opmerking zou maken. Maar het was gezellig met ze 😉

      Wow, dat zijn een groot aantal vervelende ervaringen. Als ik dat hoor heb ik misschien wel geluk (of ik ga nog te weinig naar de bios)

  5. Ik probeer me zo min mogelijk te ergeren maar dat gaat helaas niet. Praten, je telefoon checken of net voor je neus gaan zitten in een bijna lege zaal, zijn toch wel mijn grootste ergernissen.

    Bij The disappearance of Eleanor Rigby: Him & Her zaten mensen constant te praten. Toen wij er vervolgens iets van zeiden (3x) waren ze heel verbaasd en vinden ze dat we overdreven reageerden. Heel irritant.

    • Dat zijn mensen die films op een hele andere manier ervaren. Die gaan naar de bioscoop als een avondje uit en om een beetje bij te kletsen. Als filmliefhebber is die instelling maar moeilijk te begrijpen.

  6. Ik heb in het afgelopen jaar zoveel slechte ervaringen gehad (asociaal gedrag, mensen die luidruchtig zijn, projectoren en systemen die vastliepen) dat ik alleen nog maar bij uitzondering naar de bioscoop ga. Ik ben er wel klaar mee! 🙂

    Echter heb ik mijn slechtse ervaring aan mijzelf te danken, omdat ik eens te laat was om de gereserveerde tickets voor Sherlock Holmes 2 op te halen met als resultaat dat het uitverkocht was. Uit nood heb toen maar kaartjes gekocht voor Tinker Tailor Soldier Spy (dat natuurlijk een hele andere soort film is) en ik was na afloop echt teleurgesteld in hoe de hele avond was verlopen. Eigen schuld, dikke bult. Moest ik maar op tijd zijn! 🙂

  7. Beste ervaring :op vakantie in canada met mijn neven naar de premiere van indiana jones 1 : bij de bioscoop een rij van 150 mtr , gewoon wachten tot de film klaar was en dan doorschuiven de zaal in tot die vol was, vervolgens stond de resterende rij wederom 2 uur te wachten…..In de zaal liep je tussen de stoel over een laag van popcorn en bekers naar je plaats:tijd voor opruimen werd niet genomen.Tijdens de film ( die sowieso fantastisch is ) had ik het idee dat ik in een romeinse arena verzeild geraakt was : er werd gejoeld geklapt en gelachen ,en dat alles op de meest luidruchtige manier ,maar vooral eensgezind: hier werd echt genoten van de film.Hoogtepunt:de uitschakeling van de zwaarvechter met een droog schot door Ford:de zaal stond op zijn kop…..
    Slechtse ervaring :de witches of eastwick in een bioscoop in nijmegen:na de pauze hadden ze aan de lens zitten draaien of zo :de totale 2e helft was onscherp: toen ik mojn geld terug eisden (ik was de enige ) stonden ze me aan te kijken of ik gek was

    • Wow, dat soort taferelen zie je hier niet. Mensen gaan echt niet zolang in de rij staan voor een film (toch?), maar kan me voorstellen dat het wel een ervaring is die je bijblijft.

      Af en toe vraag je je af of er iemand let op het beeld bij sommige bioscopen. Het gebeurt niet vaak, maar als dat wel zo is, dan is dat erg frustrerend (toevallig had ik dat gisteren bij een vertoning van een film waarbij het beeld constant flikkerde)

Leave a Reply to Govert Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *