Almost Famous (2000) – Recensie

Om het jaar maar goed te beginnen besloot ik in deze eerste week meteen één van m’n “Blindspot” films van 2015 te kijken. Ik had de film nooit gezien en het enige dat ik er van wist was dat het te maken had met de rock scene. En laat dat nou niet het soort muziek zijn waar ik van hou. Maar aangezien ik zag dat de film steeds goede recensies van andere bloggers kreeg besloot ik ‘ aan m’n “to watch” list toe te voegen en nu eindelijk te kijken.

Zonder kennis van de film verbaasde ik me hoeveel bekende namen van acteurs langskwamen bij de opening credits: Philip Seymour Hoffman, Frances McDormand, Billy Crudup, Zooey Deschanel en Jason Lee zijn er daar een paar van. Het bleek niet het enige goede aan de film te zijn.

Deze semi-autobigorafisch film vertelt het verhaal van de 15-jarige William (Patrick Fugit), die schrijver wil worden en een kans krijgt om een stuk voor Rolling Stone magazine te schrijven. Het neemt de kijker mee met zijn ervaringen. De spanning om een bekende band te interviewen, de teleurstelling als het niet gaat zoals hij verwacht en de opwinding en groei van het karkater wanneer hij het onderwerp van zijn artikel vindt in de vorm van de band Stillwater. Hij reist mee tijdens hun Almost Famous tour om zo zijn materiaal te verzamelen. Daar ontmoet hij Penny Lane (Kate Hudson), wiens charisma en mysterieuze verschijning hem aantrekt, ondanks dat ze al een band met de band heeft.

Mijn angst dat dit een rockfilm was, was compleet verkeerd. De film speelt zich wel tegen de achtergrond van zeventiger jaren rock af, maar daar gaat het niet om. Het kijkt naar de complexe relaties die bestaan tussen bandleden en de druk die de dynamiek van de groep legt op de individuele belangen.

Het volgen van je droom om een schrijver te worden kan beangstigend zijn wanneer dat ineens werkelijkheid wordt. Zeker in de wereld van de groupies en rocksterren. De film doet dit met zoveel hart en charme dat de twee uur die de film duurt voorbij vliegen. De cast is voortreffelijk en Kate Hudson straalt in elke scene waarin ze verschijnt (net als McDormand). Ik ben blij om te ontdekken dat de eerste film uit m’n Blindspot serie zo goed is, dat ik niet kan wachten om te zien of de anderen net zo goed zijn.