De Filmkijker interviewt… Michael Deas

De naam zal misschien niet bekend zijn, maar als je een filmfan bent dan heb je z’n werk al vele malen gezien. Michael Deas is namelijk de kunstenaar die het logo van Columbia Pictures geschilderd heeft. Die versie van het logo wordt als sinds 1992 gebruikt. De Filmkijker kreeg de kans om met hem te praten over het maken van dit iconische logo.

Hoe kwam je in contact met Columbia Pictures? Was dit dankzij andere werken die je gemaakt hebt?
Ik werd eigenlijk niet direct benaderd door Columbia Pictures. In die tijd was Columbia bezig met een ingrijpende reorganisatie, dus het opnieuw ontwerpen van het logo werd buiten de studio gedaan, door The Mednick Group, een designbedrijf gebaseerd in Los Angeles-based.

Wat was de opdracht en hoeveel vrijheid gaven ze bij het maken van het nieuwe logo?
Wat ik me kan herinneren, was dat de “art director” het nieuwe logo wilde baseren op een eerdere kleuren versie (waarschijnlijk die van eind jaren 30?), die Lady Columbia liet zien met een Amerikaanse vlag om haar heen geslagen. Ik werd gevraagd om het kleurgebruik van die versie heel precies te volgen, met nadruk op de kleuren oranje en blauw. Later kwam het concept om “The Lady” in de Amerikaanse vlag te wikkelen te vervallen, wegens een rechtenkwesite, dat weet ik niet meer precies en daarom is de toga die ze aan heeft nu koningsblauw over een witte jurk.

Het duurde twee maanden om het logo te schilderen, hoe ziet het proces er uit om zo’n schilderij te maken?
Het is een proces dat erg langzaam gaat en dat de lezers van De Filmkijker waarschijnlijk saai zouden vinden. Ik begin met een houten paneel, die voorzichtig voorbereid en geschuurd is. Dan begin ik heel voorzichtig het beeld te tekening, met potlood, gebruik makend van een volledig scala aan grijs — het is eigenlijk een 19e eeuwse techniek, grisaille genaamd. Daarover begin ik dan geleidelijk dunne lagen kleur op aan te brengen. Het duurt een eeuwigheid.

Had je nog bepaalde problemen bij het maken van het schilderij?
Ik heb een aantal weken de tijd genomen om de juiste formatie van wolken te zoeken zodat ik verschillende referentie foto’s zou hebben en dan zou beginnen aan het afmaken van het schilderij. Helaas was er op dat moment een droge periode, dus het duurde een tijd om een mooie dramatische combinatie van opeengepakte wolken te vinden. Ik heb ze uiteindelijk flink vefraaid, met details van hier en daar, maar uiteindelijk vond ik wel een wolkenformatie die aardig overeenkomt met degene die je op het scherm ziet.

Natuurlijk is het meest cruciale probleem het vinden van het juiste model. Ik heb er verschillende geïnterviewd, maar toen ik Jenny Joseph ontmoette bleek ze de juiste persoon te zijn; ze is gul, gracieus en een tijdloos mooie dame. Ze had hiervoor nog nooit model gestaan en heeft dat daarna ook nooit meer gedaan. Het was fantastisch om met haar te werken.

Het moet een fantastisch gevoel zijn om te zien dat Columbia Pictures het logo nog steeds gebruikt. Ga je regelmatig naar de film?
Ja en ik moet bekennen dat ik dat gevoel van sensatie nog steeds heb als ik dat beeld zien. Welke kunstenaar zou dat niet hebben?

Je kan meer van het werk van Michael Deas vinden op zijn website.