Er zijn van die momenten dat je zou willen dat er een regisseur meer films op z’n naam zou hebben staan. Thomas McCarthy is daar een voorbeeld van. In z’n carrière heeft hij maar drie films geregisseerd, Win Win (2011), The Visitor (2007) end deze film, The Station Agent. Het zijn allemaal fantastische film over relaties. Al z’n films hebben een ziel, een realistisch weergave van het leven en hoe mensen met elkaar omgaan. The Station Agent stond al lange tijd op m’n “to watch” lijst.
Finbar McBride (Peter Dinklage) werkt al jaren in een modeltrein winkel. Hij is geobsedeerd door treinen en ontmoet regelmatig anderen die dezelfde passie hebben. Wanneer z’n baas komt te overlijden betekent dat de winkel dicht moet waardoor z’n leven op z’n kop komt te staan. In z’n testament heeft z’n baas hem iets in New Jersey achter gelaten en hij besluit er naar toe te gaan om te zien wat het is. Vanwege z’n lengte krijgt hij altijd veel opmerkingen en is daardoor erg teruggetrokken en legt maar moeilijk contact met anderen. Wanneer de praatgrage Joe (Bobby Cannavale), die koffie en hotdogs verkoopt voor de plek waar Finbar verblijft, hem blijft aanspreken lijkt hij toch te moeten veranderen. Wanneer hij ook nog eens in aanraking komt met Olivia (Patricia Clarkson) moet hij z’n angsten overwinnen.
De film speelt zich af tijdens één van die zomers waar je later in je leven altijd graag naar terug kijkt. De film deed me denken aan Stand By Me, ook al is het onderwerp totaal anders (waarschijnlijk komt het door de periode waarin het zich afspeelt en veel shots van mensen die op de treinrails lopen). The Station Agent is geen film met een hoog budget, maar dat doet er in dit geval totaal niet toe. Het is een weergave van het leven van één man en de mensen die hij ontmoet, hun relaties, hun problemen en hoe ze elkaar beinvloeden. Het is een mix van drama en lichte komedie waar ik erg van heb kunnen genieten. Ik hoop dat regisseur Thomas McCarthy’s snel nog een film zal maken nu ik z’n huidige drie films gezien heb.
