Als er één regisseur is waarvan ik eigenlijk elke van z’n films in de bioscoop wil zien, dan is het wel Quentin Tarantino. De enige film van hem die ik niet op het grote doek gezien heb is Reservoir Dogs. Alhoewel de film hier al een paar maanden draaide, lukte het me niet om het in die tijd te kijken en was ik bang dat ik ‘m zou missen. Gelukkig draaide de film nog ergens en kon ik ‘m toch nog in de bioscoop zien, ook al was dat op een iets kleiner scherm.
De film opent in het zuiden van Amerika, ten tijde van de slavernij. Een aantal slaven worden onder begeleiding getransporteerd. Dr. King Schultz (Christoph Waltz) stopt ze omdat hij op zoek is naar één specifieke slaaf die hem kan helpen om bepaalde mensen te vinden. Die slaaf is Django (Jamie Foxx) en na een schokkende opening van de film beginnen de mannen samen te werken, iets waar iedereen die ze tegenkomen verbaast over is. Ze leren elkaar beter kennen en Dr. Schultz komt er achter dat Django een getrouwd man is die z’n vrouw weer wil zien nadat ze bij de slavenhandel van elkaar gescheiden zijn. Dr.Schultz besluit hem te helpen en haar te vinden.
Tarantino’s films hebben altijd hun eigen herkenbare stijl, zowel qua donkere humor als de mix van verschillende filmgenres. In deze film is het een mix van western, drama, komedie en actiefilm. Vooral het komedie gedeelte verbaasde me, helemaal met de achtergrond van slavernij. De film bevat veel geweld en bloed, maar door de regelmatig grappige momenten heeft de film toch een lichtere toon. De komedie voelt nergens aan alsof het er niet in zou horen, maar is juist een toevoeging aan de sfeer. Christoph Waltz laat zien dat z’n volgende samenwerking met Tarantino (na Inglorious Basterds) een goed besluit is, z’n karakter heeft dezelfde aantrekkingskracht als z’n karakter Hans Landa. Jamie Foxx weet ook een overtuigende rol neer te zetten, waarbij ik regelmatig aan Shaft moest denken, namelijk een karakter dat alles onder controle heeft en cool is. Hij is dat zelfs als hij het op moet nemen tegen Calvin Candie (Leonardo DiCaprio), een man die z’n slaven zeer slecht behandelt. Ook al is Django Unchained niet Tarantino’s beste film, toch is het een vermakelijk geheel geworden dat je niet snel zal vergeten. Tarantino heeft aangegeven dat hij van plan is te stoppen met regisseren, maar ik hoop dat dat nooit zal gebeuren. De filmwereld zou dan een goede schrijver/regisseur missen.
raar maar waar: ben niet echt een Tarantino fan, vind hem wat overroepen. maar deze Django Unchained kon mij dan weer echt wel boeien. wraak met een exploiterend spaghettisausje 🙂