Tijdreizen heeft me altijd gefascineerd. Toen ik jong was las ik regelmatig “Suske en Wiske” en was de teletijdmachine van Professor Barabas één van m’n favoriete uitvinden die regelmatig gebruikt werd om op avontuur te gaan of iemand te helpen. Inmiddels lees ik de strips niet meer, maar het idee om de toekomst of het verleden te bezoeken is zeer boeiend. Over de jaren heen heb ik dan ook een groot aantal tijdreisfilms gezien. Toch zijn er nog een groot aantal films die ik niet heb gezien, waaronder deze.
De film speelt zich af in de 14e eeuw, toen de zwarte dood (pest) een grote bedreiging was. De mensen in een kleine nederzetting hebben er nog geen last van gehad, maar zijn bang dat de ziekte ze niet zal overslaan. Hiervoor is één van de bewoners op reis te gaan om te kijken of er goed nieuws te vertellen is. Wanneer hij terugkeert blijkt dit niet het geval te zijn, aangezien de dood dichtbij blijkt te zijn. Griffin, een jongen die ook in de nederzetting woont, valt regelmatig flauw en heeft dan levendige visies. Er wordt besloten dat er, om de mensen te redden, er een spies van koper gemaakt moet worden die vervolgens bovenop de hoogste kathedraal geplaatst moet worden zodat ze beschermd zijn. Dat plan betekent een lange reis, waarbij de visies van de jongen een belangrijker rol spelen voor de beslissingen die tijdens de reis genomen moeten worden. Eén daarvan is dat ze een tunnel naar de andere kant van de aarde moeten graven. Wanneer ze dit doen komen ze in de 20e eeuw terecht.
Visueel heeft de film zeer sterke contrasten tussen de tijdsperiodes. Alles wat zich in het verleden afspeelt is gefilmd in hard zwart/wit en kan gezien worden als een metafoor voor de moeilijke tijd waarin de mensen leefden, waarin alles kil was en het om overleven ging. Het gedeelte in de 20e eeuw is in kleur en dat contrast ten opzichte van de 14e eeuw voegt impact toe. De stijl van de visies/dromen die de jongen heeft kunnen het best beschreven worden als iets wat je zag in de muziekvideo’s eind jaren tachtig/begin jaren negentig, die af en toe erg disorienterend kunenn zijn. Als geheel werkt de film echter wel. Je zou kritiek kunnen geven op het feit dat de mannen niet geschokt zijn als ze in de 20e eeuw terecht komen, maar daar gaat de film niet over. Het gaat over mannen die een missie willen voltooien. Een snelweg is daarbij een gevaarlijk obstakel en niet iets waar ze vreemd van op kijken. Dit is een ander soort tijdreisfilm, en is juist daarom een film die je moet zien als je van het genre houdt.
Pingback: Top 10 Tijdreisfilms - De Filmkijker