Na Tarsem Singh’s Mirror Mirror (waar ik erg van heb kunnen genieten) was ik ook erg benieuwd naar de meer gewelddadige en serieuze interpretatie van het klassieke Sneeuwwitje verhaal. Is het zo mooi als de prinses of is het een lelijke heks?
Episch lijkt hetgeen te zijn wat de film uit wil stralen. Het standaard sprookje wordt verteld, met een toon die iets donkerder is en Sneeuwwitje degene is die de strijd aangaat tegen de heks. Het is een film die veel geleend lijkt te hebben van andere film. Het bevat stukken die Batman, Princess Mononoke en uit Lord of the Rings lijken te komen (inclusief een aantal feeën die op Gollum lijken). Ik vind het niet erg wanneer films dit doen, maar hierdoor voelde deze film niet als één geheel aan. Het verhaal kwam niet goed uit de verf. Met bekende acteurs als Charlize Theron, Chris Hemsworth en Kristen Stewart zou je vuurwerk verwachten, maar het komt allemaal niet van de grond.
Theron lijkt erg veel plezier te hebben in haar rol als de gemene stiefmoeder en was samen met de dwergen hetgeen waar ik het meest van kon genieten. Maar dit moet een verhaal zijn over Sneeuwwitje. Dit is de eerste film waarin ik Stewart zag acteren en ik was totaal niet onder de indruk. Het is de bedoeling dat het geheel om haar draait, maar wanneer je niet om haar karakter geeft, dan heb je datzelfde gevoel als het om de film gaat. Tegen het einde geeft ze een speech die de troepen moet motiveren, maar ik had nooit het gevoel dat ze iedereen zou kunnen overtuigen en het leger kon leiden. Ze inspireerde gewoonweg niet. Chris Hemsworth heeft een aantal grappige momenten, maar te weinig materiaal om echt op te vallen.
Het zal je niet verbazen dat ik niet heb kunnen genieten van deze film. Ik zat constant naar m’n horloge te kijken en was dan ook de eerste die zaal uitliep. Ondanks een aantal mooie special effects is het een film die je beter kan overslaan.
Score: 4