The Raid (2011)

Het is een aantal maanden geleden toen ik de eerste lovende recensies over The Raid las. M’n geduld werd getest en het duurde een tijd voordat de film hier uiteindelijk draaide.
Ik had hoge verwachtingen en bereidde me voor om teleurgesteld te zijn. De vorige film van regisseur Gareth Evans, Merantau heb ik al een tijdje geleden gezien (recensie is hier te vinde). Het verhaal van die film was niet echt goed te noemen, maar het bood wel een aantal goede actiescènes en liet zien dat Iko Uwais in de hoofdrol de juist vechtcapaciteiten bezat. Alhoewel hij hier deel uitmaakt van een team draait het (dunne) verhaal voornamelijk om hem.

The Raid gaat over een SWAT team die een grote crimineel op moet pakken. Hij verschuilt zich op de bovenste verdieping van een flat en het is aan het team om dit zwaar bewaakte “fort” binnen te komen en iedereen die ze tegen komen uit te schakelen. Daarmee heb je min of meer het gehele verhaal samengevat. Dat is echter genoeg verhaal om de kijker te trakteren op een film die gevuld is met gevechten. Ik kan me niet de laatste keer herinneren dat een film me hardop liet vloeken of zo’n lach op m’n gezicht wist te toveren bij de vele zeer gewelddadige actiescènes. Van begin tot eind zit de film er vol mee. Het aantal doden is extreem hoog en de manieren waarop mensen dood gaan overvloedig. Roger Ebert vergeleek de film met een game (om verschillende redenen) en hij maakt daarmee een goed punt. Zelf kan ik echter erg van dit type games genieten en had het waarschijnlijk veel gespeeld als het echt een spel was.

Heeft deze film het drama en de karakters waar je om geeft? Dat is niet het geval, alhoewel je natuurlijk met het SWAT team meeleeft. Het gaat eigenlijk alleen maar om de actie en daar kan je als er fan van bent geen genoeg van krijgen. De film geeft je bijna geen moment om rustig te ademen en dat is precies wat ik van een actiefilm wil. Ik kan eerlijk gezegd geen actiefilm bedenken die het beter kan doen en kijk dan ook erg uit naar het vervolg.