Het aantal actiefilms waarin een vrouw de hoofdrol speelt staat in schril contrast met de hoeveelheid actiefilms met mannen in de hoofdrol. Sinds James Cameron in Alien heeft laten zien dat vrouwen kwetsbaar kunnen zijn, maar tegelijkertijd ook met wapens om kunnen gaan en het slechte kunnen verslaan is het aantal vrouwen gestegen, maar ik denk dat ik niet heel veel vrouwelijke actiehelden kan opnoemen. Enige vrouw waar ik meteen aan denk is Angelina Jolie die met onder andere de Tomb Raider films, Salt en Wanted laat zien dat ze zich prima staande weet te houden in dit genre.
Hanna (Saoirse Ronan (The Lovely Bones)) is de volgende actieheldin. Ze is pas 16 jaar, maar is in Finland in afzondering door haar vader (gespeeld door Eric Bana) opgevoed. Ze wonen in een gebied waar geen andere mensen zijn en waar ze leven van de jacht. Haar vader test haar voortdurend totdat hij overtuigd is dat ze zichzelf goed kan verdedigen. Alle kennis die Hanna heeft komt van haar vader en uit een encyclopedie. Ze heeft nooit muziek gehoord en geen contact gehad met andere mensen. Op een gegeven moment wordt ze echter nieuwsgierig naar de wereld en legt ze samen met haar vader contact met de buitenwereld. Haar eerste ervaring is geen positieve en het begin van een reis vol spanning en actie.
Als kijker kom je er snel achter dat Hanna een “killing machine” is die je liever niet tegen wilt komen. Ze heeft met haar vader in Duitsland afgesproken en er lijkt niets te zijn wat haar kan tegenhouden. De CIA (in de vorm van Marissa Wiegler (Cate Blanchett)) probeert haar (en haar vader) echter op te sporen.
Het feit dat Hanna voor de eerste keer de wereld “in het echt” ziet geeft haar reis iets magisch. Als ik een vergelijking zou moeten maken dan zou ik deze film beschrijven als een volwassen versie van Enchanted. Hanna hoort voor de eerste keer muziek, ziet voor de eerste keer een TV en legt contact met mensen uit andere culturen. Saoirse Ronan weet de verwondering en de gevoelens die haar overdonderen zeer overtuigend uit te beelden, waardoor je als kijker niets anders kan doen dat met haar meeleven.
De film ziet er prachtig uit (de scene in een ondergronds complex is bijvoorbeeld prachtig gefilmd en belicht) en biedt bijna non stop actie. Het einde was onverwacht en plotseling, maar daardoor wel ijzersterk. Het is een film die op het moment zeker in m’n lijstje van beste films dit jaar staat, maar het jaar is natuurlijk nog niet voorbij. Een aanrader!
Goede recensie, er is maar weinig belangstelling en reclame voor deze film, heel jammer want is toch een klasse appart, dit meisje is een soort van Bourne…….kan een leuk vervolg ook inzitten dacht ikzo!!!
Ik snap dat persoonlijk ook niet echt. Het is echt een topfilm die zeer de moeite waard is. Laten we hopen dat mond op mond reclame helpt 🙂
Ik snapte het eind niet helemaal,jammer goede actrice dat vond in teh lovely bones ook al!hoe loopt het af Hanna alleen?en waarom waren ze verbannen?
Wat snapte je niet aan het einde? Wat er daarna met haar gaat gebeuren?
Ze waren niet verbannen, de reden dat ze in Finland woonden was dat haar vader in de ogen van de CIA hen verraden had en een geheim wist dat niet naar buiten mocht komen. Daarom zaten ze achter hem aan en probeerden ze hem te vermoorden.
Pingback: De beste films en series op Netflix – Januari 2018 | De Filmkijker