Een aantal jaren geleden noemde Quentin Tarantino zijn 20 favoriete films die uitgekomen zijn sinds hij zelf films begon te regisseren in 1992. Hij noemde drie Koreaanse films, namelijk The Host, Joint Security Area en Memories of Murder. Memories of Murder gaat over het politie onderzoek naar een aantal seriemoorden die plaatsvonden tussen 1986 en 1991 en is gebaseerd op echte gebeurtenissen.
De film begint bij de eerste moord en laat zien dat het onderzoek in die tijd nog niet goed genoeg was om daadwerkelijk de juiste dader te vinden. Bij dit onderzoek is detective Park Doo-Man (Song Kang-ho (The Good, The Bad, The Weird)) degene die het onderzoek leidt. Hij zegt goed te zijn in het onthouden van gezichten, maar zijn daadwerkelijke onderzoekservaring blijkt al snel beperkt te zijn. De plaats delict word niet goed afgesloten, waardoor veel bewijs verloren gaat. Korea had in die tijd nog zelf geen machine om zelf DNA onderzoek te doen en moest mogelijke sporen naar het buitenland sturen. Wanneer het onderzoek moeilijk verloopt wordt er een detective Seo Tae-yoon (Kim Sang-kyung) uit Seoul gestuurd, die door zijn werk in de stad meer ervaring heeft en zaken veel gestructureerder aanpakt. Samen met Park Doo-Man pakt hij grote aantallen verdachten op en de twee botsen regelmatig over de aanpak.
Memories of Murder is een zeer spannende politie thriller die je zou kunnen vergelijken met een film als Zodiac. De tijdsperiode waarin de film zich afspeelt wordt goed weergegeven, bijvoorbeeld door de oefeningen die regelmatig plaatsvinden ter voorbereiding van een mogelijke aanval uit Noord-Korea.
Het acteerwerk is voortreffelijk, met hier en daar momenten die ondanks de serieuze toon van de film grappig zijn, zoals bijvoorbeeld de manier waarop Park Doo-Man zijn werk doet of wanneer een andere detective, die er niet voor schuwt geweld te gebruiken, zich met z’n hele lichaam op een ander gooit.
Net zoals bij Zodiac is Memories of Murder een prima detective thriller die zeer spannend is en voor fans van het genre tot de top behoort. Het geheel zit goed in elkaar en van begin tot einde leef je met de karakters mee. Regisseur Joon-ho Bong heeft na Memories of Murder laten zien hoe bekwaam hij is, met zowel The Host als Mother. Een regisseur die dus in de gaten moeten worden gehouden.
Pingback: Gwoemul (2006) « Filmkijker