Rango (2011)

Was het ten tijde van de eerste Toy Story nog bijzonder om een met de computer geanimeerde film te kijken, inmiddels is het aantal films dat in dit genre uitkomt bijna niet meer bij te houden. Voor elke Toy Story 3 zijn er tien animatiefilms die je over een jaar al weer bent vergeten. Na de eerste trailer van Rango gezien te hebben was ik heel benieuwd in welk kamp Rango terecht zou komen aangezien deze film niet te vergelijken is met andere films in het genre.

Rango is de naam van een kameleon die eenzaam in z’n terrarium zit en door de eenzaamheid langzaam gek lijkt te zijn geworden. Hij acteert met levensloze objecten en heeft veel fantasie. Hierdoor heeft de opening een zeer surrealistisch karakter.
Door bepaalde gebeurtenissen beland hij in een oud western stadje midden in de woestijn waarin de bewoners kampen met een probleem. Door de verhalen van Rango geloven ze dat hij hen kan helpen hun probleem op te lossen. Je zou een vergelijking kunnen trekken met The Three Amigos, waarbij het de vraag is of Rango al het geloof in hem zal gebruiken.

Rango refereert aan diverse films zoals Chinatown, Apocalypse Now, Fear and Loathing in Las Vegas en verschillende westerns. Niet alleen visueel, maar ook muzikaal. De karakters rijden op roadrunners wat me even aan Looney Tunes deed denken.

Wat Rango uniek maakt ten opzichte van de rest van de animatiefilms van de afgelopen jaren is hoe het er uit ziet. Het is de eerste geanimeerde film waaraan Industrial Light and Magic (ILM) gewerkt heeft en ze doen dingen die ik nog niet eerder gezien heb. De film gaat niet voor de zachte, kleurige look die je gewend bent bij een animatiefilm, maar voor een realistische wereld. Dit zie je in heel veel details terug, zoals wanneer Rango over zandduinen loopt en je zandkorrels naar beneden ziet rollen, maar ook in de belichting die heel vaak de toon zet. Bij Rango had ik echt momenten het gevoel dat ik dingen zag die ik nog niet eerder op het gebied van animatie heb gezien (laaste keer dat ik dat had was bij Finding Nemo). Dit alleen is al genoeg reden om deze film te kijken omdat het weer iets nieuws in het genre doet, iets verfrissends.

Het verhaal zit goed in elkaar en heeft een hoop spannende momenten. Voor de jongsten zal deze film waarschijnlijk iets te eng zijn. Daarnaast bevat de film ook veel humor die alleen voor volwassenen bedoeld lijkt en kinderen waarschijnlijk niet door zullen hebben. Kort samengevat dus een film voor zowel jong als oud.

In de afgelopen jaren ging de Oscar bijna elke keer naar Pixar, maar aangezien ze dit jaar met Cars 2 komen (waar ik niet echt hoge verwachtingen van heb) denk ik nu al dat Rango volgend jaar een heel erg goede kans maakt op een Oscar. Rango is een frisse wind binnen het animatie genre die je dan ook zeker niet over mag slaan.

Score: 9

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *