Gulliver’s Travels (2010) – Recensie

Het verhaal van Gulliver’s Travels (dat stamt uit 1726) is al vele malen verfilmd. Een snelle blik op Wikipedia toont aan dat dit nummer 17 is en de kans is dus groot dat je al een versie van het klassieke verhaal, waarin een gewone man terecht komt op het eiland Lilliput met superkleine mensen (12 keer zo klein), die constant in gevecht zijn met een rivaliserend eiland. Weet Jack Black met zijn humor een nieuwe twist aan het verhaal te geven?

Voordat Lemuel Gulliver (Jack Black) op het eiland terecht komt wordt hij geïntroduceerd als een luie mislukkeling die al jaren post binnen een bedrijf bezorgt. Hij heeft niet echt ambities en heeft een oogje op de verslaggeefster die reisverslagen schrijft. Hij is echter ook verlegen en durft haar niet uit te vragen. Door omstandigheden krijgt hij het voor elkaar om ook een reisverslag voor haar te maken en vertrekt naar de Bermuda driehoek. Natuurlijk is dat de plek waar hij terecht komt op Lilliput.
Hij wordt meteen aangevallen en vastgebonden en wordt eerst als een beest behandeld. Hij weet echter een aantal dingen te doen waardoor de bewoners een ander beeld van hem beginnen te krijgen. Zijn uiteindelijke doel is om terug te keren naar zijn eigen wereld.

Hij weet naast een aantal vrienden ook wat vijanden binnen het rijk te maken, waardoor de film, in ieder geval voor jongere kijkers, wat spanning biedt. Verwacht van deze film niet te veel, aangezien het toch wel als een kinderfilm moet worden bestempeld, maar voor anderhalf uur zorgde het wel voor licht vermaak. Jack Black laat zijn typische humor weer zien en er zitten een aantal leuke parodieën in op andere films.

Waar ik me in deze film wel erg aan stoorde was de hoeveelheid ‘product placement’ die voorkwam zoals Coca Cola, iPhone en Guitar Hero. Kan me eigenlijk geen film herinneren waar dit wel goed heeft gewerkt. Het is voor de maatschappij natuurlijk een extra bron van inkomsten, maar bij de kijker doet het niets anders dan een vervelend gevoel oproepen (andere films waar het bijvoorbeeld ook erg opviel waren bv. Cast Away, I, Robot en The Island).

M’n verwachtingen waren niet hoog van deze film en ik wist dat het een film voor jongere kijkers was. Toch heb ik me wel kunnen vermaken met Gulliver’s Travels, al is het een film die je weer heel snel kan vergeten.

Bol.com AlgemeenBol.com Algemeen

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *